Τελευταίες ημέρες για το εμβληματικό εκθεσιακό αφιέρωμα της Tate Britain στην Sarah Lucas. Μια από τις κυριότερες φιγούρες της γενιάς της, η Lucas έχει διεθνή αναγνώριση για το τολμηρό και απερίσκεπτο έργο της, που συχνά εξερευνά τον ανθρώπινο σώμα, τη θνητότητα και τις πολύ βρετανικές εμπειρίες του σεξ, της τάξης και του φύλου. Αυτή η έκθεση συγκεντρώνει περισσότερα από 75 έργα που καλύπτουν τέσσερις δεκαετίες, από τις πρώιμες διακυμάνσεις και φωτογραφίες μέχρι τα ολοκαίνουργια έργα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά. Αυτή η έκθεση δημιουργήθηκε σε στενή διάλογο με την καλλιτέχνιδα και παρουσιάζεται με τη φωνή της, προσφέροντας μια φρέσκια ματιά στην πορεία της Lucas μέχρι σήμερα.
Η Sarah Lucas ανέδυσε στην προσοχή μεταξύ των Νέων Βρετανών Καλλιτεχνών τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σπούδασε στο Goldsmiths College από το 1984 έως το 1987 και παρουσίασε το έργο της στην έκθεση Freeze, που επιμελήθηκε ο Damien Hirst το 1988. Εκθέτοντας μαζί και μοιραζόμενοι μια παιχνιδιάρικη και τολμηρή προσέγγιση στα υλικά και τις εικόνες, αυτή η γενιά προκάλεσε τον Βρετανικό καλλιτεχνικό κόσμο και είχε ανεξίτηλη επίδραση στον πολιτιστικό χώρο. Η έκθεση του Tate Britain ξεκινά με κάποια από τα πρώιμα έργα της Lucas από αυτήν την εποχή, συμπεριλαμβανομένων αυτών που δημιουργήθηκαν από αποκολλημένες εφημερίδες, όπως τα "Sod You Gits" του 1990 και "Fat, Forty and Flab-ulous" του 1990. Αυτά εισάγουν τη χρήση της ειρωνείας και της παιχνιδιάρικης χρήσης των λέξεων από την καλλιτέχνιδα, καθώς και το ενδιαφέρον της για το φεμινιστικό διάλογο και την αναπαράσταση του γυναικείου σώματος. Η πρώιμη καριέρα της επανεξετάζεται επίσης ως μέρος μιας ευρύτερης ιστορίας, από την παιδική της ηλικία μέχρι τη ζωή της σήμερα, τονίζοντας την διαρκή της ανακάλυψη των κοινωνικών συνθηκών πέρα από τα όρια του κόσμου της τέχνης.
Η χρήση της Lucas των καρεκλών, καθώς και η αναπαράσταση καθιστών φιγούρων, έχουν κεντρικό ρόλο στην έκθεση. Η Lucas εξηγεί: "Αποφάσισα να κρεμάσω την έκθεση κυρίως πάνω σε καρέκλες. Πολύ παρόμοια με τον τρόπο που κρεμάω γλυπτά στις καρέκλες". Σε όλη την καριέρα της, έχει συχνά παρεκκλίνει από τα οικιακά έπιπλα και τους έχει προσδώσει μια χιουμοριστική και ανατριχιαστική ειλικρίνεια όσον αφορά το σεξ και την επιθυμία. Το Tate θα φέρει μαζί μια επιλογή τέτοιων γλυπτών από τη δεκαετία του 1990, που περιλαμβάνουν πρώιμα παραδείγματα όπως το "The Old Couple" του 1992 - φτιαγμένο από δύο καρέκλες, ένα κερί πέους και ένα σετ ψεύτικων δοντιών - μέχρι νεότερα γλυπτά όπως τα "Hysterical Attack (both Eyes and Mouths)" και "both 1999", που αποτέλεσαν μέρος μιας παρέμβασης στο Freud Museum το 2000. Επίσης, παρουσιάζονται παραδείγματα των χαρακτηριστικών μαλακών γλυπτών της Lucas, φτιαγμένων από γεμιστές καλσόν, όπως το "Mumum" του 2012 και το "Bunny" του 1997, το οποίο εμφανίστηκε στην ιστορική έκθεση "Sensation" της Royal Academy of Art το 1997. Η έκθεση εξετάζει επίσης την αυξανόμενη ποικιλία των υλικών που χρησιμοποιούνται στα γλυπτά της Lucas, συμπεριλαμβανομένου του χάλυβα, της ρητίνης και του σκυροδέματος. Αυτή η αλλαγή στα υλικά αποτέλεσε μια σημαντική αλλαγή από τις τεχνικές που χρησιμοποιούσε για δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένων των καλσόν και της γέμισης, των τσιγάρων και του φαγητού, τα οποία επέλεγε λόγω της άμεσης διαθεσιμότητάς τους. Παραδείγματα περιλαμβάνουν την σκυρόδεμα έπιπλα όπως η "Eames Chair" του 2015, τα χυτά χάλυβα από φυσικές μορφές όπως το "DICK 'EAD" του 2018 και τα γιγάντια χυτά σκυρόδεμα λαχανικά όπως τα "Florian and Kevin" του 2013, τα οποία έχουν τοποθετηθεί στον κήπο έξω από το Tate Britain για να συμπίπτουν με αυτήν την έκθεση.
Γλυπτά τίθενται δίπλα από μεγάλες φωτογραφίες του καλλιτέχνη από όλη την καριέρα της, συμπεριλαμβανομένης της πιο πρώιμης και πιο γνωστής πορτρέτο της, το Eating a Banana 1990. Οι φωτογραφίες αυτές, μεγεθυμένες σε ταπετσαρίες που κρέμονται από ψηλά πάνω από τα γλυπτικά της, αντανακλούν τον σημαντικό ρόλο της φωτογραφικής εικόνας στο έργο της Lucas και δημιουργούν ένα διάλογο μεταξύ του προσώπου της σε πρώτη και νεώτερη ηλικία. Αυτή η αντιστοιχία συνεχίζεται με την πιο πρόσφατη σειρά αυτοπροσώπων της Lucas, το Red Sky 2018, που παρουσιάζεται δίπλα από αρκετά μεγαλύτερα γλυπτά και εγκαταστάσεις, συμπεριλαμβανομένου του This Jaguar’s Going to Heaven 2018 - ένα αποκομμένο αυτοκίνητο που είναι επικαλυμμένο με χιλιάδες τσιγάρα - και του Exacto 2018 - ένα καρεκλάκι μεταπερατωμένο με φωτεινές λάμπες φθορισμού. Μια σειρά από γυμνές γύψινες αποτυπώσεις, συμπεριλαμβανομένων των Pauline, Sadie and Me (Bar Stool), ενώνονται ξανά, μετά την πρώτη παρουσίασή τους το 2015, όταν η Lucas εκπροσώπησε τη Βρετανία στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας.
Ένα από τα σημεία κορυφής της έκθεσης είναι μια μεγάλη αίθουσα με πρόσφατα γλυπτά που δημιουργήθηκαν από το 2019 έως το 2023, συμπεριλαμβανομένων 16 νέων έργων που εκθέτονται για πρώτη φορά. Κάποια από αυτά δείχνουν μια επιστροφή στα βρετανικά αντικείμενα και στις καλσόν γεμάτες με υλικά που χρησιμοποίησε η Lucas στα πρώιμα έργα της, όπως το SUGAR 2020 και το CROSS DORIS 2019, ενώ άλλα είναι φτιαγμένα από λεπτομερώς χυτό χάλκινο και ρητίνη. Αυτά τα πρόσφατα έργα δείχνουν πώς η Lucas συνέχισε να αναθεωρεί τα θέματα που καθόρισαν την καριέρα της, συμπεριλαμβανομένης της αντικειμενοποίησης της γυναικείας μορφής και της ανθρωπομορφικής δυνατότητας των καθημερινών αντικειμένων, ενώ πάντα φέρνει φρέσκες προοπτικές στο έργο της.
Η έκθεση διαρκεί εως τις 14 Ιανουαρίου 2024. Πληροφορίες ΕΔΩ.