Ο Δημήτρης Τσακίρης είναι ένας φωτογράφος με ενδιαφέρον στον κινηματογράφο και τη φωτογραφία. Γεννημένος στην Αθήνα, ανακάλυψε από νεαρή ηλικία την αγάπη του για την τέχνη της κινηματογραφικής αισθητικής και την επίδραση της στην εικόνα. Σπούδασε φωτογραφία και συνεχίζει με σπουδέςΟ Δημήτρης εξερευνά τη φωτογραφία μέσω διαφορετικών τομέων. Τον καθοδηγείτο πάθος του για τα πορτραίτα, το documentary storytelling και πειραματίζεται με τη στατική και κινούμενη εικόνα, χρησιμοποιώντας εργαλεία της τεχνητής νοημοσύνης (AI). Με την κινηματογραφική αισθητική που τον χαρακτηρίζει, δημιουργεί εικόνες που μεταφέρουν την ατμόσφαιρα και την εκφραστικότητα του κινηματογράφου στην στατική φωτογραφία.
Πότε αποφασίσατε ότι η τέχνη είναι ο δρόμος σας;
Ήταν μια εξέλιξη που συνέβη στην πορεία του χρόνου. Από παιδί είχα καλλιτεχνικές ανησυχίες και πάντα αγαπούσα τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο. Αυτά τα δύο μέσα επικοινωνίας με γοήτευαν και με έκαναν να νιώθω ότι μπορώ να εκφραστώ μέσα από αυτά. Το 2009, όταν ασχολήθηκα ενεργά με τη φωτογραφία, κατάλαβα ότι είναι το μέσο που με εκφράζει καλύτερα.
Ποιά θέματα σας απασχολούν και σας εμπνέουν στα έργα σας;
Είναι πολλά και ποικίλα. Οι εσωτερικές αναζητήσεις, οι μυθοπλαστικές ιστορίες και οι φανταστικοί κόσμοι που δημιουργώ στο μυαλό μου είναι κάποια από αυτά. Με ενδιαφέρει να εξερευνήσω την ανθρώπινη ψυχή, τις συναισθηματικές και πνευματικές μας διαδρομές και να τις αποτυπώσω με τη δική μου ματιά. Οι εσωτερικές αναζητήσεις με κάνουν να αναρωτιέμαι για την ύπαρξη, την ταυτότητα, τη μεταμόρφωση του ανθρώπου αλλά και του κόσμου γύρω του. Μέσα από τη φωτογραφία, προσπαθώ να αποτυπώσω την πορεία της εξέλιξης, τις αμφισβητήσεις και τις αντιθέσεις που βιώνουμε ως άνθρωποι. Επιπλέον, οι μυθοπλαστικές ιστορίες και οι φανταστικοί κόσμοι που φτιάχνω στο μυαλό μου με εμπνέουν να δημιουργήσω οπτικές αφηγήσεις που προκαλούν σκέψη και ανατρέπουν την πραγματικότητα.
Από ποιους εικαστικούς και άλλους καλλιτεχνικούς δημιουργούς σε κάθε μορφή και έκφανση των Τεχνών θα λέγατε ότι έχετε επιρροές;
Οι επιρροές μου προέρχονται από διάφορους εικαστικούς και καλλιτεχνικούς δημιουργούς. Ο φωτογράφος Gregory Crewdson, για παράδειγμα, και ο τρόπος που δημιουργεί σκηνές και ατμόσφαιρες με επηρεάζει. Οι εικόνες του παρουσιάζουν έναν μυστηριώδη και σκοτεινό κόσμο. Ο σκηνοθέτης David Lynch που είναι γνωστός για τη σκοτεινή και ανατρεπτική αισθητική των ταινιών του, στις οποίες δημιουργεί μια ασυνήθιστη ατμόσφαιρα, έχει συνεισφέρει επίσης στην έμπνευσή μου για τις οπτικές μου αφηγήσεις. Η έντονη και ανατρεπτική φαντασία του συγγραφέα Clive Barker που με έργα σκοτεινά και αλλόκοτα εξερευνεί το υπερφυσικό και το εφιαλτικό, έχει συμβάλει στο να δημιουργώ έργα με παράξενες και ανατρεπτικές αισθητικές. Μία άλλη μου επιρροή είναι ο Rembrandt και ο τρόπος που χειρίζεται το φως στα έργα του και τις αντιθέσεις μεταξύ φωτεινών και σκοτεινών περιοχών. Αυτή η τεχνική και αισθητική του Rembrandt επηρεάζει την προσέγγισή μου στον φωτισμό και την ατμόσφαιρα στη φωτογραφία. Η λίστα είναι μακρά και συνεχώς ανανεώνεται, καθώς ανακαλύπτω νέους καλλιτέχνες και εξερευνώ διάφορες μορφές τέχνης. Οι επιρροές από αυτούς τους δημιουργούς με βοηθούν να αναπτύξω τη δική μου αισθητική και να εκφράσω τις ιδέες και τις εσωτερικές μου αναζητήσεις μέσα από τις εικόνες μου.
Θεωρείτε ότι ο εικαστικός καλλιτέχνης είναι επάγγελμα;
Αυτή είναι μία ερώτηση που απασχολεί εδώ και χρόνια τον καλλιτεχνικό και όχι μόνο χώρο. Οι απόψεις διίστανται και οι συζητήσεις είναι μεγάλες κάθε φορά που τίθεται το ερώτημα. Εγώ θεωρώ ότι ο εικαστικός καλλιτέχνης μπορεί να είναι επάγγελμα. Ο όρος "επάγγελμα" αναφέρεται σε μια δραστηριότητα που κάποιος ασκεί με σκοπό την απόκτηση εισοδήματος ή την παροχή υπηρεσιών ή προϊόντων. Παρόλα αυτά, η δημιουργία τέχνης είναι ένας τρόπος έκφρασης, ανεξάρτητα από την οικονομική ανταμοιβή. Οι καλλιτέχνες εκφράζουν τον εσωτερικό τους κόσμο, διερευνούν ιδέες και προκαλούν σκέψη μέσα από τη δημιουργία τους. Έτσι, η καλλιτεχνική δημιουργία μπορεί να θεωρηθεί και ως μια μορφή αυτοέκφρασης και πνευματικής εκπλήρωσης χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν μπορεί να εξασκηθεί ως επάγγελμα. Η εικαστική ενασχόληση μπορεί να λειτουργήσει, κατά τη γνώμη μου, και σαν ένα είδος ψυχοθεραπείας. Προτείνω έντονα σε όλους να εκφράζονται μέσα από οποιοδήποτε μέσο τέχνης, ασχέτως αν το ακολουθούν επαγγελματικά ή όχι.
Ποιός πιστεύετε ότι είναι ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης και του εικαστικού καλλιτέχνη σήμερα; Θεωρείτε ότι οι εικαστικοί καλλιτέχνες αλληλεπιδρούν επαρκώς με την Ελληνική κοινωνία; Τι θα είχε νόημα να αλλάξει στον χώρο τέχνης στην Ελλάδα προς όφελος της κοινωνικής απεύθυνσης της Τέχνης, και με ποιό τρόπο νομίζετε ότι μπορεί να συμβεί αυτό;
Ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης και του εικαστικού καλλιτέχνη είναι πολύπλοκος και ποικίλει ανάλογα με την εποχή, τον πολιτισμό και τις κοινωνικές συνθήκες. Η τέχνη έχει την ικανότητα να επηρεάζει, να εμπνέει, να προβληματίζει και να συμβάλλει στον πολιτισμό και την κοινωνία. Οι εικαστικοί καλλιτέχνες αποτελούν πηγή δημιουργικότητας και καινοτομίας. Μέσω της τέχνης τους, μπορούν να αναδείξουν πολιτισμικά ζητήματα, να αντανακλούν την κοινωνική πραγματικότητα, να διαμορφώνουν νέες αντιλήψεις και να προκαλούν συζήτηση. Ωστόσο, η επαρκής αλληλεπίδραση των εικαστικών καλλιτεχνών με την Ελληνική κοινωνία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Η τέχνη συχνά αντιμετωπίζει προκλήσεις όπως η έλλειψη χρηματοδότησης, η έλλειψη δημόσιων χώρων έκθεσης και η περιορισμένη πρόσβαση στην τέχνη. Επίσης, ορισμένες φορές η τέχνη μπορεί να αντιμετωπίζει αντίσταση ή αδιαφορία από το ευρύ κοινό. Η προσωπική μου πρόταση για να αλλάξει αυτός ο χώρος στην Ελλάδα προς όφελος της κοινωνικής του απεύθυνσης είναι να γίνει η τέχνη και οι χώροι έκθεσης της πιο προσβάσιμοι. Είναι σημαντικό να δημιουργηθούν περισσότεροι δημόσιοι χώροι έκθεσης, η τέχνη να γίνει προσβάσιμη σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και κατηγορίες ανθρώπων και να υποστηριχθούν προγράμματα εκπαίδευσης και παιδείας στην τέχνη.
Αν ένας έφηβος σας πει ότι θέλει να γίνει εικαστικός, τι θα τον συμβουλεύατε να προσέξει/κάνει;
Αν ένας έφηβος εκφράσει την επιθυμία να γίνει εικαστικός, πρώτα από όλα θα τον ρωτούσα για τον λόγο για τον οποίο θέλει να ασχοληθεί. Θα τον συμβουλεύα να μην αποθαρρυνθεί από σχόλια ανθρώπων που αντιμετωπίζουν την τέχνη απλά ως μία δραστηριότητα ελεύθερου χρόνου (χόμπι). Έπειτα, θα τον ενθάρρυνα να εξερευνήσει διάφορες τεχνικές, υλικά και στυλ τέχνης. Θα τον συμβούλευα να εξασκείται σε μαθήματα τέχνης, σεμινάρια ή εργαστήρια για να μάθει νέες τεχνικές, θεωρία και ιστορία της τέχνης. Η εκπαίδευση μπορεί να του παράσχει τα εργαλεία και τις γνώσεις που χρειάζεται για να εξελιχθεί. Θα πρέπει να ερευνά και να ανακαλύπτει άλλους καλλιτέχνες, ιστορικά στοιχεία και τάσεις στην τέχνη. Είναι επίσης σημαντικό να αποκτήσει εμπειρία μέσα από την πρακτική και τη συνεχή άσκηση της τέχνης. Η πρακτική και η πείρα είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη της δεξιότητας και την εξέλιξη της καλλιτεχνικής του αίσθησης. Να είναι ανοικτός στην κριτική. Καλό θα ήταν να δείχνει τα έργα του και να αναζητά ανατροφοδότηση από άλλους καλλιτέχνες ή κοινό. Η κριτική τους μπορεί να του παράσχει την ευκαιρία για βελτίωση και ανάπτυξη. Το σημαντικότερο είναι ο έφηβος να ακολουθήσει το πάθος του και να αφιερώσει χρόνο και προσπάθεια για την ανάπτυξη του. Η συνεχής άσκηση, η δημιουργικότητα και η αφοσίωση στην τέχνη θα του επιτρέψουν να ανακαλύψει και να αναπτύξει τον δικό του καλλιτεχνικό δρόμο.
Ο Δημήτρης Τσακίρης έδειξε πρόσφατα δουλειά του στην Αθήνα στο πλαίσιο μιας έκθεσης σε σύλληψη και επιμέλεια Πάρη Καπράλου με τίτλο "Άπειρες Μορφές" Luminous Eye (7-16 Ιουλίου) με Χορηγό Επικοινωνίας το Arts & Antiques CCR.