Στις συνελεύσεις των Επιτροπών "Πολιτισμός" (CULT) και "Απασχόληση" (EMPL) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου παρουσιάστηκε στις αρχές Ιουλίου κοινό ψήφισμα που ζητεί να δημιουργηθεί ένα νέο πλαίσιο που θα εξασφαλίζει δίκαιη αμοιβή, θα διευκολύνει την διασυνοριακή κινητικότητα και θα καταργήσει δομικά άνισα και καταχρηστικά στοιχεία που επηρεάζουν τους δημιουργικούς εργαζομένους σε όλη την ΕΕ. Η πρωτοβουλία εστιάζει σε συγκεκριμένες πραγματικότητες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον πολιτιστικό τομέα. Για παράδειγμα, ο αριθμός των αυτοαπασχολούμενων στον τομέα είναι διπλάσιος από τον γενικό πληθυσμό, και ο σεξουαλικός παρενοχλητισμός είναι τρεις φορές υψηλότερος, σύμφωνα με δεδομένα του Eurofound, του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας.
Το 2021, 7,4 εκατομμύρια άνθρωποι απασχολούνταν στον πολιτιστικό τομέα σε όλη την ΕΕ. Η Ισπανία και η Βέλγιο, οι δύο χώρες που ετοιμάζονται να αναλάβουν την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ και να διαμορφώσουν εν μέρει τη λήψη πολιτικών αποφάσεων κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, έχουν συμπεριλάβει την υιοθέτηση ενός "καθεστώτος του καλλιτέχνη" στα σχέδιά τους για την ανάκαμψη από την πανδημία. Η Ισπανία πρόκειται να προεδρεύσει σε ένα υπουργικό διάλογο αφιερωμένο σε αυτό το θέμα το φθινόπωρο. Σε άλλες χώρες δημιουργούνται πρωτοβουλίες για τη διασφάλιση δίκαιης αμοιβής για τους καλλιτέχνες, όπως ο Κώδικας Σωστής Πρακτικής της Ολλανδίας, η Διαδικασία Δικαιοσύνης της Αυστρίας και το Βασικό Εισόδημα για τις Καλές Τέχνες της Ιρλανδίας.
Άλλα ζητήματα που αντιμετωπίζονται από την έκθεση είναι η αναγνώριση των διπλωμάτων και των πιστοποιητικών που εκδίδονται από ένα κράτος μέλος από όλα τα υπόλοιπα, καθώς και οι προκλήσεις που προκύπτουν από την ψηφιοποίηση. Η Επιτροπή πρέπει να αξιολογήσει "τις προκλήσεις που προκύπτουν από το περιεχόμενο που δημιουργείται από την τεχνητή νοημοσύνη" στον πολιτιστικό τομέα, λέει το ψήφισμα του κοινοβουλίου. Μέσω αυτής της έκθεσης, το κοινοβούλιο ζητά από την Επιτροπή μια επίσημη απόφαση, αντί για μια οδηγία - και τα δύο είναι δεσμευτικά για τα κράτη μέλη, αλλά η δεύτερη θα ήταν πιο ισχυρή. Ως τέτοιο, οι κριτικοί λένε ότι η κίνηση μπορεί να λείπει από τη φιλοδοξία που χρειάζεται για να εφαρμοστούν πραγματικά αυτές οι πρακτικές σε όλη την Ευρώπη.