Η Chili Art Gallery παρουσιάζει την έκθεση της Ναταλία Καζιρέλοβα (Natalia Kazirelova), με τίτλο “Visual Archaeology”. Η έκθεση παρουσιάζει έργα ζωγραφικής, κολλάζ και μικτής τεχνικής της εικαστικού, που προέκυψαν από τους προβληματισμούς της για την κρίση του πολιτισμού και την αναβίωση με την πρακτική αυτή, της ιδέας της επαναχρησιμοποίησης, παρουσιάζοντας ένα λειτουργικό μοντέλο πολιτιστικής οικονομίας.Μεταξύ άλλων αναφέρει η Ιστορικός τέχνης Caroline Peskιsheva:Στην καλλιτεχνική της πρακτική η Καζιρέλοβα επιδιώκει να αποκαλύψει τις εικόνες του πολιτισμού στις πολλαπλές τους συνδηλώσεις. Κατασκευάζει μία ερευνητική εστίαση, που της επιτρέπει να συλλάβει τα διάφορα αρχαιολογικά στρώματα της εικόνας, καθένα από τα οποία είναι ενδυναμωμένο με τα νοήματα, που έχουν κατασκευαστεί κάτω από τις «απόψεις των αιώνων».
Με αυτό τον τρόπο οι εικόνες προικίζονται με διακειμενικότητα, με μετασχηματιστικές ιδιότητες, διατηρούν τη μνήμη των πολιτισμικών μετενσαρκώσεών τους. Αλλά οι οπτικές δομές και οι αφηγήσεις διατηρούν την αμετάβλητη προβληματική, μια ορισμένη ενιαία ώθηση που μας επιτρέπει να βρούμε οξεία συνάφεια σε αυτές. Προσπαθεί να συλλάβει και να αναπαραστήσει τα χαρακτηριστικά της νεωτερικότητας και των αντικειμένων, των μουσειακών αξιοπερίεργων και των αρχαίων θησαυρών στην ίδια κλίμακα. Κάθε κολλάζ, κάθε στροφή στη μη γραμμική ιστορία έχει πειραματικό χαρακτήρα ως μια προσπάθεια να βρεθούν κοινές παρορμήσεις, κοινές αξίες και κοινά προβλήματα που δεν συνδέονται με μια συγκεκριμένη εποχή.
Στην καλλιτεχνική της δήλωση η καλλιτέχνης παρουσιάζει με λεπτομέρεια το σκεπτικό της: «Η καλλιτεχνική μου προσέγγιση αφορά την έννοια του χρόνου, το παρελθόν, το μέλλον, εικόνες μνήμης. Η μέθοδός μου είναι η οπτική αρχαιολογία, αποδομώντας κομμάτια της οπτικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Στο σύγχρονο πληροφοριακό περιβάλλον, κανένα αντικείμενο δεν είναι όπως φαίνεται, όλα αλλάζουν, εμπλουτίζονται με νέες λεπτομέρειες. Στην καλλιτεχνική μου πρακτική δημιουργώ εικόνες μόνιμης μεταμόρφωσης του οπτικού πολιτισμού. Ξεδιπλώνω αυτήν τη χρονική δομή, αποκαλύπτοντας ένα προς ένα τα στρώματα του παρελθόντος. Βλέπω την ενότητα και την ομορφιά σε κάθε τους λεπτομέρεια. Είτε πρόκειται για κομμάτια εφημερίδων, περιοδικών, διάφορα διαφημιστικά ή αποδείξεις. Όλα αυτά είναι ένα αντιφατικό, παράδοξο μέσο που διαμορφώνει και τρέφει τη φαντασία μας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η αποδοχή των έργων παλιότερων ζωγράφων δεν είναι τόσο φόρος τιμής στους μεγάλους, όσο μια ευκαιρία για να αναθεωρήσουμε τη σχέση μας μαζί τους. Για να τους δούμε όχι τόσο ως μια σταθερή αξία αλλά ως μια δυνατότητα αρχαιολογικής ανάλυσης.Σήμερα, χάρη στο διαδίκτυο, έχουμε πρόσβαση σε αμέτρητες εικόνες και ανάμεσά τους βρίσκουμε αναπαραγωγές μεγάλων αριστουργημάτων. Αλλά δεν είναι πλέον απομονωμένοι. Τα έργα τους στην οθόνη τοποθετούνται μέσα σε ποικίλα εσωτερικά, κοινωνικά και πολιτισμικά πλαίσια. Δεν είναι πλέον απλές εικόνες, αλλά φαινόμενα του οπτικού πολιτισμού. Τοποθετημένες σε μια επίπεδη επιφάνεια σε μορφή μετα-ζωγραφικών εικόνων, ενισχυμένες από αντικείμενα της καθημερινότητας, φαίνεται πως συναρμολογούνται μαζί από την οπτική μας. Είναι η υποκειμενική ματιά που τους προσδίδει μια συνολική ατμόσφαιρα στην οποία αλλάζουν αλλά παραμένουν αναγνωρίσιμα.Χρησιμοποιώ τεχνικές κόλλησης και αποκόλλησης ως μεταφορικό εργαλείο. Για μένα, αυτός είναι ένας τρόπος να εκφράσω συναισθήματα, να παραμείνω σε επαφή με τη συνεχή ροή πληροφοριών, να βρίσκομαι βυθισμένη σε αυτή τη ροή. Είναι ένας ωκεανός, ένα άπειρο, θρεπτικό περιβάλλον στο οποίο μαζεύουμε κομμάτι-κομμάτι την εικόνα του δικού μας οπτικού πολιτισμού.Εργάζομαι με αναλογικά υλικά. Μου προκαλεί ενδιαφέρον για το πώς συνεχίζουν να λειτουργούν, παρόλο που οι ψηφιακές πλατφόρμες γίνονται όλο και πιο κυρίαρχες. Για παράδειγμα, το χαρτί που χρησιμοποιώ στη δουλειά μου μεταφέρει την καθημερινή ροή πληροφοριών. Δεν σκεφτόμαστε καν πόσα σημειωματάρια και εισιτήρια μας συνοδεύουν στην καθημερινότητά μας, αποθηκεύουν πληροφορίες και ζωές. Το χαρτί είναι ένα τόσο διαδεδομένο μέσο που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καθρέφτης του συλλογικού ασυνείδητου. Ένα ίχνος μηχανικών ενεργειών που φτάνουν στον αυτοματισμό».
Η Ναταλία Καζιρέλοβα (Natalia Kazirelova) αποφοίτησε από την Σχολή Καλών Τεχνών της Οδησσού (Ουκρανία). Ασχολήθηκε με την ζωγραφική, σκηνογραφία, διακόσμηση και την διδασκαλία ζωγραφικής, καθώς με θέματα όπως Art Τherapy και Neurography. Από το 1989 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έγινε μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών της Ελλάδος (ΕΕΤΕ) από το 2000 και μέλος του ΣΚΕΤΚΕ (Σύλλογος Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος). Έχει δείξει τη δουλειά της σε πέντε ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 2011, έλαβε το πρώτο βραβείο του Oskar Kokoschka για τη ζωγραφική στο Διεθνές Συμπόσιο στο Pochlarn, Αυστρία. Έργα της ανήκουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.
Πρόκειται για την έκτη ατομική έκθεση της εικαστικής δημιουργού, η οποία θα διαρκέσει με φυσική παρουσία στο χώρο μας μέχρι και το Σάββατο 24 Ιουνίου 2023.