Η Σοφία Φουντουλάκη γεννήθηκε στα Xανιά της Κρήτης - ζει και εργάζεται στην Αθήνα.Είναι εικαστικός/ζωγράφος, αρθρογράφος και Διευθύντρια εικαστικών στον "Όμιλο για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων".Έχει σπουδάσει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Οικονομικά/Ασφαλιστικά-Διοίκηση κ Διαχείριση Ασφαλιστικών Οργανισμών. Σπούδασε Τέχνη στο Αμερικάνικο Κολλέγιο της Αθήνας και Art & Design στην ιδιωτική σχολή "Βακαλό". Έχει παρακολουθήσει Ιστορία τέχνης με τον Ιστορικό και Θεωρητικό της τέχνης κ. Παντελή Τσάβαλ.Έχει οργανώσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε αριθμό εκθέσεων με επιλεγμένους εικαστικούς φορείς.Έχει βραβευτεί για το εικαστικό της έργο από τον "Όμιλο για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων" κ.ά.Έχει συμμετάσχει σε αριθμό βιβλιοεκδόσεων κ.ά. Ενδεικτικά στην Εγκυκλοπαίδεια "Χάρη Πάτση" ,στη Φιλολογική Πρωτοχρονιά, ,στη Λογοτεχνική δημιουργία της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών κ.ά.Έργα της φιλοξενούνται σε Μουσεία, Πινακοθήκες, Φιλανθρωπικά ιδρύματα, Οργανισμούς και Ιδιωτικές συλλογές.Είναι Πρέσβειρα του Παγκόσμιου Λογοτεχνικού Φόρουμ για την Ειρήνη και τα Ανθρώπινα δικαιώματα, μέλος του Παγκόσμιου Φιλοσοφικού Φόρουμ, μέλος των Φίλων του Μουσείου της Ακρόπολης κ.ά.
Η κα. Φουντουλάκη παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό μας στο πλαίισιο της Χορηγίας Επικοινωνίας του Arts & Antiques CCR στην έκθεση "Αρχέτυπο & Εικασία" σε σύλληψη και επιμέλεια Πάρη Καπράλου.
Πότε αποφασίσατε ότι η τέχνη είναι ο δρόμος σας;
Στις καλές τέχνες είχα πάντοτε μεγάλη αγάπη και ιδιαίτερα στη ζωγραφική. Εργάστηκα στο χρηματοπιστωτικό τομέα κάποια χρόνια για βιοποριστικούς λόγους ,διότι στην τέχνη πρέπει να έχεις λύσει το βιοποριστικό θέμα για να μπορείς να δημιουργείς απερίσπαστα. Στη συνέχεια παραιτήθηκα της επαγγελματικής μου δραστηριότητας ώστε να μπορώ να ασχοληθώ αποκλειστικά με την τέχνη της ζωγραφικής για την δική μου κατάθεση ψυχής,για την κατάθεση της αλήθειας μου.
Η αφετηρία ή η έμπνευση ενός έργου μπορεί να είναι πχ μία συναισθηματική παρόρμηση,ένα ερέθισμα από τη δική μου θέαση ζωής, τα παγκόσμια θέματα ,όπως η προσφυγική κρίση,ο ρατσισμός,η καταπίεση, δηλαδή,όλα όσα απηχούν μέσα μου. Με λιτές αφηγήσεις,συμβολικές απεικονίσεις για κορυφαίες ανθρώπινες στιγμές,για τα κοινωνικά σπαράγματα με παραπομπές σε βαθύτερες ενστικτώδεις αναζητήσεις και προβληματισμούς,αλλά και συνθέσεις με συμβολικές προεκτάσεις ανάμεσα στο ανθρώπινο και στο θείο,καταθέτω το δικό μου καλλιτεχνικό «αφήγημα».
Από ποιους εικαστικούς και άλλους καλλιτεχνικούς δημιουργούς σε κάθε μορφή και έκφανση των Τεχνών θα λέγατε ότι έχετε επιρροές;
Πιστεύω ότι έχω το δικό μου καλλιτεχνικό αποτύπωμα... Θαυμάζω βεβαίως πολλούς μεγάλους δημιουργούς της ανθρωπότητας και υποκλίνομαι στο έργο τους ,όπως το μεγάλο Έλληνα Δ.Θεοτοκόπουλο.Έργο εμβληματικό εξαιρετικής ακρίβειας στις θρησκευτικές συνθέσεις,με οραματική δύναμη και αποκαλυπτικό της καλλιτεχνικής του ιδιοφυίας. Επίσης,τον Βελασκέθ ,τον Μιχαήλ Άγγελο κ.ά «ιερές μορφές » της τέχνης,οι οποίες εκφράζουν,ένα πιστεύω με το έργο τους και το πιστεύω τους ήταν τόσο δυνατό που σημάδεψε τη καλλιτεχνική τους πορεία.Θαυμάζω πολλούς ακόμα καλλιτεχνικούς δημιουργούς,των οποίων τα έργα αποτελούν σπουδαία μαθήματα τέχνης ,όπως τον Πικάσο ο οποίος έκανε άλματα στη τέχνη,τον Willem de Kooning του αφηρημένου εξπρεσιονισμού, τον σπουδαίο Βαν Γκόγκτου οποίου η φήμη εξαπλώθηκε μετά θάνατον ,τον Καντίσκι του εξπρεσιονισμού ο οποίος ανακάλυψε και την αφηρημένη τέχνη,τον Μάρκ Ρόθκο ο οποίος είχε αρνηθεί την κατάταξη του σε καλλιτεχνικά ρεύματα και ακόμα ένα πλήθος μεγάλων δημιουργών.
Θεωρείτε ότι ο εικαστικός καλλιτέχνης είναι επάγγελμα;
Η τέχνη σε κάθε μορφή και έκφανση είναι εγγενές στοιχείο των ανθρώπων. H τέχνη δεν είναι επάγγελμα,είναι όνειρο,είναι ανάγκη της ψυχής,οτιδήποτε άλλο έπεται.
Αν ένας έφηβος σας πει ότι θέλει να γίνει εικαστικός, τι θα τον συμβουλεύατε να προσέξει/κάνει;
Θα μου επιτρέψετε να επαναλάβω,ότι η τέχνη δεν είναι επάγγελμα είναι ανάγκη της ψυχής… Aρα,να ακολουθήσει την εσωτερική του φωνή.