Με σημείο αναφοράς την εμβληματική έννοια του flâneur, του αμέριμνου περιπατητή στους παρισινούς δρόμους του 19ου αιώνα, του παρατηρητή του αστικού τοπίου με την διεισδυτική ματιά, του Μπωντλερικού μοντέρνου καλλιτέχνη με την καλειδοσκοπική οπτική, η Ελεάννα Μαρτίνου παρουσιάζει στην έκθεση «Αστικές εντυπώσεις» ένα σώμα δουλειάς γύρω από την μεταβαλλόμενη έννοια της περιπλάνησης. Τα έργα αποτελούν συλλογή εμπειριών και στιγμών του αστικού χωροχρόνου. Η αρχή της περιπλάνησης, της διαδικασίας της εξερεύνησης, δηλώνεται αλληγορικά με την αφαιρετική αποτύπωση ενός ποδιού σε κίνηση. Η καταγραφή του βήματος είναι το ξεκίνημα της πορείας μέσα στον χώρο της πόλης αλλά ταυτόχρονα και της εκθεσιακής διαδρομής. Ακολουθούν μια σειρά από έργα με τη θεματική της αστικής περιπλάνησης.
Η ζωγράφος μετατρέπει τις διαδρομές της σε εικόνες, είτε αυτές είναι όψεις των δρόμων που περιπλανάται, είτε γνώριμες σκηνές μέσα στις αστικές συγκοινωνίες, όπως το μετρό. Οι όψεις της καθημερινότητας αποτυπώνονται φευγαλέα, αφαιρετικά. Δεν εστιάζει σε λεπτομέρειες δίνοντας με αυτόν τον τρόπο στις εικόνες της την έννοια της καθολικότητας. Η προσωπική της μνήμη γίνεται η κοινή όλων μας βιωμένη αστική εμπειρία. Κάθε έργο δεν συνιστά απλή αποτύπωση μιας σκηνής της πόλης σε δεδομένο χρόνο αλλά πρόθεση να διερευνηθεί η σχέση του βλέμματος με τις συνιστώσες της πόλης, την αρχιτεκτονική, την πολεοδομία, το δίκτυο των δρόμων της. Τα έργα αναδεικνύουν την συνεχή διαπραγμάτευση της θέσης του ατόμου μέσα στον συλλογικό χώρο.
Το αστικό περιβάλλον ως ένα δίκτυο χώρου και χρόνου μεταγράφεται στην εικαστική σύνθεση μέσω της έντονης πυκνής ζωγραφικής και της τεχνικής του κολλάζ. Ετερόκλητα στοιχεία και υλικά όπως κομμένες λωρίδες διαφορετικών ειδών χαρτιού, φωτογραφίες, κλωστές δημιουργούν ένα δίκτυο πληροφοριών που πραγματώνουν την έννοια του χώρου ως ένα σύνολο διαδραστικών σχέσεων. Η μορφολογία των έργων καταδεικνύει την σύνδεση τους με τις έννοιες που διερευνούν. Οι αφαιρετικές εντυπώσεις-συνθέσεις είναι κιβωτοί αφηγηματικού υλικού που υπερβαίνουν τη χωροχρονική στατικοτητά τους. Ο περιπατητής-επισκέπτης της έκθεσης διαμορφώνει μια ειδική σχέση με τον αστικό χώρο που παρατηρεί καθώς το νόημα που φέρει κάθε εικόνα διαρκώς μεταβάλλεται ανάλογα την οπτική του και τις εμπειρίες του. Η σειρά των έργων, που σκιαγραφούν την πορεία στον χώρο της πόλης, αλληλοεπιδρούν και αλληλοσυμπληρώνονται με τις αποτυπώσεις κτιρίων και προσώπων. Τα δυο υποσύνολα έργων έχουν αντίστοιχη μορφολογική σύνθεση. Το θέμα, κυρίως, αποδίδεται ελλειπτικά με αλλεπάλληλες γραμμές. Συνιστούν αρχετυπικές μορφές κτιρίων και προσώπων. Η εκφραστική μαεστρία των πρώτων παρατηρητών/φυσιολόγων της αστικής ανθρωπογεωγραφίας εδώ αναιρείται αναδεικνύοντας κριτικά την σημασία της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η εικαστικός, επισημαίνει την αίσθηση του κατακερματισμού και της απομόνωσης που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος. Ο πυρήνας των έργων που παρουσιάζονται στην έκθεση είχε γίνει την περίοδο 2013-2015, την περίοδο της βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Σήμερα, η αποδιάρθρωση της ανθρώπινης μορφής και του κόσμου-ως αρχιτεκτόνημ α- αποκτά νέο συμβολισμό υπό το πρίσμα της παγκόσμιας πανδημίας. Τα έργα εξιστορούν τις διαδρομές της περιπλανώμενης εικαστικού αλλά ο πλάνης/ θεατής είναι αυτός που με την πορεία του στον χώρο θα συλλέξει τις δικές του εμπειρίες για να πλάσει την προσωπική του αφήγηση, ιστορία. Ο ίδιος θα ανακαλέσει και θα επανεξετάσει γεγονότα, καταστάσεις, αξίες και συναισθήματα για να ορίσει εκ νέου τη θέση του στον κόσμο.
Η έκθεση διαρκεί μέχρι τις 3 Ιουλίου 2021.