Παράσταση και Αφαίρεση: Εκλεκτικές συγγένειες -Αμαλία Μποζίνου Κεχαγιά

O Εικαστικός Επιμελητής Πάρης Καπράλος έχει την τιμή να σας προσκαλέσει στα εγκαίνια της έκθεσης Παράσταση και Αφαίρεση: Εκλεκτικές συγγένειες που διοργανώνει και επιμελείται στην Arte Visione (Πηλίου 5, πλατεία Κολιάτσου, Πατήσια). Η έκθεση θα εγκαινιαστεί την Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου στις 20.00 (οκτώ το βράδυ).

Μεταξύ των καλλιτεχνών που συμμετέχουν στην έκθεση συγκαταλέγεται η Αμαλία Μποζίνου Κεχαγιά, η οποία είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Έχει δείξει δουλειά της σε 30 ομαδικές και σε 5 ατομικές εκθέσεις. Έργα της ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.



Ο εικαστικός δημιουργός σε statement πoυ συνοδεύει την συμμετοχή του, δηλώνει: "Θα μπορούσα να χωρίσω τη δουλειά μου σε 7 περιόδους.  Η 1η περίοδος ξεκινά το 1998. Αφορά δουλειές με ακρυλικά, πλαστικά σε χαρτόνια, μουσαμά. Διαπραγματεύεται νεκρές φύσεις εκ του φυσικού. Δεν αναπαριστώ απλώς την ομοιομορφία των σχημάτων της σύνθεσης αλλά μετουσιώνω το οπτικό γεγονός σε απτό με αλλεπάλληλες επικαλύψεις λαζούρας. Το αποτέλεσμα θυμίζει ακουαρέλα.  Στη 2η περίοδο γύρω στο 2000 από την πρόσθεση φτάνω στην αφαίρεση και οργανώνω το θέμα του κενού. Κάνω έρευνα πάνω σε παλαιότερα ρεύματα (κυβισμός, υπερρεαλισμός).  Στην 3η περίοδο προκύπτει μια σειρά γραφών γωνιωδών που διασπούν τα σχήματα με πλούτο γραμμών ανοίγοντας πορείες ανάμεσα στις υποτυπώδεις περιγραφές των νεκρών φύσεων, συνθέσεων, προσωπογραφιών. Μαθητεύω δίπλα στο ζωγράφο και χαράκτη Γιάννη Καψιδάκη. Γίνεται η πρώτη μου επαφή με τη χαρακτική.  Το διάστημα που ακολουθεί πραγματοποιούνται μια σειρά εκθέσεων με έργα της 1ης 2ης και 3ης περιόδου.  Το 2003 γίνεται η 1η ατομική έκθεση στο ΣΔΕ Θεσσαλονίκης, με ζωγραφικά έργα.  Η 2η ατομική έκθεση γίνεται στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Θεσσαλονίκης το 2005, με πολλά ζωγραφικά και λίγα χαρακτικά έργα.  Το 2006 ακολουθεί ατομική έκθεση στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Σχολείου Δ. Δέλτα στο πλαίσιο εκδηλώσεων του Αυγούστου με ζωγραφικά και αρκετά χαρακτικά έργα.  Τον Ιούνιο του 2007 πραγματοποιείται ατομική έκθεση με χαρακτικά έργα στην αίθουσα της Αναπτυξιακής εταιρίας Θεσσαλονίκης, στο Δήμο Διαβατών με αφορμή εκδηλώσεις του θεσμού.   Τον Οκτώβριο του 2007 διενεργώ ατομική έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη του Δ. Χαλάστρας Θεσσαλονίκης.  Απο τo 2008 ξεκινά η 4η περίοδος και η συμμετοχή μου σε όλα τα εργαστήρια της σχολής Καλών τεχνών του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων τεχνών του Πανεπιστημίου Δ.Μακεδονίας, αναδεικνύει μια ενότητα με πεδία εμπλουτίζοντας τις παλαιότερες γραφές με νέα στοιχεία. Ολοκληρώνω τις σπουδές μου στο 3ο εργαστήρι της σχολής (διδάσκων Χάρης Κοντοσφύρης) και παράλληλα στο εργαστήρι χαρακτικής (διδάσκουσα Δήμητρα Σιατερλή). Επίσης συμμετέχω στο εργαστήρι των παραδοσιακών τεχνών του κ. Δημοσθένη Αβραμίδη. Η ζωγραφική και η χαρακτική παράλληλα απορροφούν αυτά τα καινούρια στοιχεία, λιτά και άλλοτε δημιουργώντας μεγάλη πυκνότητα.  Στη δουλειά που αφορά σε έργα της 5ης περιόδου γίνεται μια σύζευξη ζωγραφικής - χαρακτικής με γλυπτικά στοιχεία. Έρευνα αυτής της περιόδου είναι το σύμβολο της σπείρας μελετώντας τους πολιτισμούς που λάτρεψαν τη Θηλυκή Μητρική Αρχή – ενέργεια που ενυπάρχει εγγενώς στον άνθρωπο, με αποτέλεσμα την αίσθηση της ένωσης φύσης (ύλης) και τέχνης(πνεύμα).  Στην 6η΄ και 7η΄ περίοδο δημιουργούνται έργα χαρακτικά και ζωγραφικά όπου πλέον γίνεται εμφανής η πρόθεση μετατροπής της απτής πραγματικότητας. Αντλώντας έμπνευση από τη φύση και ότι την περιβάλλει και ενσωματώνοντας στοιχεία από την ιστορική πραγματικότητα μέσα από την έρευνα του αρχέτυπου ΄Μητέρα΄ οδηγούμαι στην αφαίρεση βρίσκοντας καινούριους τρόπους όσον αφορά στα υλικά κυρίως. Αυθόρμητα με πρόθεση την εσωτερική διάθεση της στιγμής και του φευγαλέου η τεχνική και τα υλικά δεν είναι το μόνο στοιχείο που καθορίζουν το αποτέλεσμα. Απο το 2012 ακολουθεί μια περίοδος συμμετοχής σε ομαδικές εκθέσεις κυριότερες των οποίων: Γκαλερί artis causa Θεσσαλονίκη, Καπλανών 5 Αθήνα, γκαλερί 512 Κοζάνη, Μουσείο σύγχρονης τέχνης Φλώρινας, αρχαιολογικό μουσείο Φλώρινας, αρχαιολογικό μουσείο Αιανής Κοζάνης, Πινακοθήκη Αθηνών Μεταξουργείο, Αrt Αθήνα, Μακεδονικό μουσείο σύγχρονης τέχνης Θεσσαλονίκη, la mame Art Λαδάδικα Θεσσαλονίκη, Ρωσικό κέντρο Θεσσαλονίκης, αρχαιολογικό μουσείο Σερρών, Εταιρεία Μακεδονικών σπουδών, Κοζάνη,  Capsis Hotel, Γαλλικό Ινστιτούτο Απο το 2014 μέχρι το 2016 υπήρξε συνεργασία με το πωλητήριο του Τελόγλειου ιδρύματος Θεσσαλονίκης και την αίθουσα αντικειμένων τέχνης Δήμητρα, Τοσίτσα Θεσσαλονίκης. Απο το 2015 μέχρι σήμερα εργάζομαι στην δημόσια εκπαίδευση ως εικαστικός.".

“Το θέμα της  έκθεσης είναι η ανίχνευση της επιρροής των ευρωπαϊκών κινημάτων αφαίρεσης κατόπιν του Β Παγκοσμίου πολέμου στην ζωγραφική, ως καταγωγικώς εγγύτερα στην σύγχρονη Ελληνική Τέχνη, έναντι της ριζοσπαστικής συλλήβδην επιβίβασης στο άρμα του αφηρημένου εξπρεσσιονισμού. Παράσταση με αφαίρεση, αφηρημένη, μινιμαλ ή σε οποιοδήποτε άλλο είδος εντασσόμενη, η νέα ελληνική σκηνή τέχνης παρουσιάζει στοιχεία αυτονόμησης και ιδιομορφίας. Όπως πράττει ο Γκαίτε στις "Εκλεκτικές συγγένειες", σε αυτή την έκθεση αναζητούμε να αναδείξουμε μέσα από τα έργα νένω καλλιτεχνών τους μηχανισμούς και τις σχέσεις που συνδέουν και χωρίζουν τους ανθρώπους στη νεωτερικότητα και το εικαστικό διακύβευμα του σήμερα. Αν το ζητούμενο σήμερα είναι η σύνδεση των σύγχρονων προβληματισμών με την εικαστική παραγωγή των καλλιτεχνών που δραστηριοποιούνται εικαστικά στην Ελλάδα, άλλο τόσο σημαντικό είναι το κρίσιμο ζήτημα της εικαστικής Παιδείας του γενικότερου κοινού. Η δύσκολη ιστορία της Ελλάδας μέσα από δικτατορίες, Βαλκανικούς  και δύο Παγκόσμιους ανέκοψε την δυνατότητα των εικαστικών τεχνών να εξελιχτούν παράλληλα με την διεθνή σκηνή της τέχνης μέχρι πρόσφατα. Σήμερα, η νεότερη γενιά Ελλήνων εικαστικών καλλιτεχνών αναζητά παρόν και μέλλον εντός και εκτός των συνόρων, απαντώντας σε Ελληνικά διακυβεύματα και την ζήτηση για κοινωνική πρόοδο. Στην γενιά αυτή δίνεται η δυνατότητα σήμερα να εναρμονιστεί με την εξέλιξη της τέχνης σε διεθνές επίπεδο, αλλά και να αντλήσει από μια ποικιλία επιρροών που έλκουν την καταγωγή σε συγγενέστερες με την Ελληνική τέχνη φόρμες, όπως άρχισαν να βρίσκουν την έκφραση τους από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και εξής, όταν οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της χώρας το επέτρεψαν, με ένα δεύτερο κύμα από το 2010 και μετά, όταν τα κοινωνικά διακυβεύματα το επέβαλαν”, σημειώνεται μεταξύ άλλων στο κείμενο της Επιμέλειας.

Στην έκθεση συμβάλλουν έργα ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής  οι εικαστικοί καλλιτέχνες Μανώλης Πέντες, Κωνσταντίνος Μεννής, Γιώργος Βράνος, Καληάνθη Βογδοπούλου, Μαρία Σταμάτη, Φωτεινή Πολυχρόνου, Δήμητρα Τζόκα, Μανώλης Μπίτζος, Αμαλία Μποζίνου Κεχαγιά, Σπύρος Ρωμάνος, Γιάννης Καμίνης, Δημήτρης Κρίστιτς, Σταύρος Αποστόλου, Γιάννης Ιωαννίδης, Χρήστος Αλατσάκης, Γιώργης Κορδώνης, Βασιλεία Τάτση, Φίλιππος Καλαμάρας.

H έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου 2019, και θα είναι  επισκέψιμη από το κοινό σε όλη την διάρκεια της, κατά τις ημέρες / ώρες: Δευτέρα 11:30 - 16:00, Τρίτη 16:00 - 20:30, Τετάρτη  11:30 16:00, Πέμπτη & Παρασκευή 16:00 - 20:30 με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ.