Ένα από τα χαρακτηριστικά σύμβολα της τέχνης του δημιουργού, ο δράκος ή το δρακόφιδο, επανέρχεται με μεγάλη ένταση στο έργο του. Πρόκειται για τον εξανθρωπισμένο, τον «καλό» δράκο, που φροντίζει κι ο ίδιος ο Μαντζαβίνος σε ένα έργο του να επισημάνει με τη λέξη «καλός». Πολύ συχνά μάλιστα, ταυτίζεται προβολικά μαζί του, όπου ο δράκος είναι ο «ξένος», ένας μοναχικός παρατηρητής που βρίσκεται στα περίχωρα της πόλης, έξω από την κοινωνία των ανθρώπων. «Ένας έκπτωτος ήρωας που εκπροσωπεί το παλαιό ήθος» λέει ο δημιουργός.
Ο Μαντζαβίνος μέσα από το εργαστήρι του, «ασφαλής» μέσα στα παλιά αντικείμενα και τα παιχνίδια που συλλέγει από το Μοναστηράκι, έχει όλα τα χαρακτηριστικά του ασκητή. Φέρεται ως να είναι αυτός που θέλει να πειθαρχήσει στις Σειρήνες. Βιώνει αυτή την αντίφαση, και είναι φορές που μοιάζει να απαρνιέται την ίδια την εποχή για χάρη του «παλαιού ήθους». Και σαν άλλος δράκος, επιχειρεί να χαράξει την αυγή ενός κόσμου. Εκτός από τα σχέδια και τα ζωγραφικά του έργα, ο καλλιτέχνης μας «αποκαλύπτεται» στα τελευταία του έργα σε «κεντήματα», όπως του αρέσει να τα αποκαλεί, κατασκευές με τσίγκο, ξύλο και άλλα υλικά επάνω σε ζαροκούτια ακόμη και σε τραπέζια.
Ο ζωγράφος μόνο ξένος δεν είναι στο Μουσείο Μπενάκη. Το 2012 πραγματοποιήθηκε αναδρομική έκθεσή του στο κτίριο της Πειραιώς, οπότε και κυκλοφόρησε μονογραφική μελέτη για το σύνολο του έργου του έως τότε. Είναι μια επιστροφή σε έναν χώρο οικείο, όπου ο Τάσος Μαντζαβίνος συνομιλεί με τον Σπαθάρη, καθώς και με όλη τη γενιά του ’30, απολύτως συντονισμένα στο πνεύμα του Άγγελου Δεληβορριά, στον οποίο και αφιερώνεται το γεγονός.
Η έκθεση και ο κατάλογος που τη συνοδεύει, πραγματοποιούνται με την υποστήριξη της Πινακοθήκης Γιώργου Ν. Βογιατζόγλου και επιμελητή τον ιστορικό τέχνης Γιώργο Μυλωνά.
Πινακοθήκη Γκίκα
Εγκαίνια: 6 Νοεμβρίου 2019
Διάρκεια έκθεσης: 7 Νοεμβρίου 2019 – 4 Ιανουαρίου 2020