Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που συνέβαλα στο project συγκαταλέγεται και ο Γιάννης Sugahtank Ρουμπάνης, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Μεγάλωσε στους Αγ. Αναργύρους και στο Μενίδι, ασχολήθηκε με την πυγμαχία και το Θέατρο Σκιών. Σπούδασε Graphic Design στο ΙΙΕΚ Ωμέγα και στην ιδιωτική σχολή Βακαλό, μέσω της οποίας έλαβε Bachelor στο Design απο το Πανεπιστήμιο του Derby. Συνεργάστηκε με μεγάλα δημιουργικά γραφεία, όπως η Visual Art και διαφημιστικές εταιρίες όπως η Create n Make και η Αdel Saatchi & Saatchi της Αγγλίας. Διετέλεσε Αrt Director στις εταιρείες Credin και Morfat και έχει συνεργαστεί με εκδοτικούς οίκους. Εχει σχεδιάσει σε συστηματική συνεργασία γραφιστικό υλικό για θεατρικές παραστάσεις και για clubs όπως το Mad club, το Booze Copertiva, το Speakeasy, εξώφυλλα δίσκων διάφορων καλλιτεχνών και εταιρειών, όπως η Helicon Sound Records και έχει δημιουργήσει εταιρικές ταυτότητες εκδοτικών οίκων και δισκογραφικών εταιριών όπως οι THISONERECORDS και COUNTERPRESS στην Αγγλία, ενώ έχει υπάρξει και Υπευθυνος Δημιουργικού για περιοδικά. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις νέων καλλιτεχνών και δείχνει ενδιαφέρον για τις εναλλακτικές πειραματικές μορφές Γραφικών Τεχνών και την Street Art. Είναι ευρύτερα γνωστός με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο “Sugahtank”. Εκανε τα πρώτα βήματα στο σχέδιο και την ζωγραφική με τον Δημήτρη Σεβαστάκη και παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας της Τεχνης και του design με τον Μιλτο Φραγκόπουλο και τον Γιάννη Παπαιωάννου. Παρακολούθησε μαθήματα φωτογραφίας με τον Γιώργο Δεπόλλα. Ενδιαφέρθηκε για το Illustration και τις νέες μορφές τέχνης υπό την καθοδήγηση του Εκτορα Χαραλάμπους και Γιώργου Κριτσωτάκη. Έχει δείξει την δουλεια του σε μία ατομική και αρκετές ομαδικές εκθέσεις, ενώ έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Σε δήλωση (statement) που εξέδωσε για το project ο εικαστικός σημειώνει: "Σε αυτή την σειρά κυριαρχεί η προσπάθεια αποδόμησης της φόρμας και η αποτύπωση μια εσωτερικής σειράς ερωτημάτων που όσο αφορά την φθορά, τον θάνατο, την εξέλιξη μιας προσωπικής μάχης εσωτερικής η εξωτερικής αντιτιθέμενης στο Νιτσεϊκό πρότυπο του Υπερανθρώπου. Το λαδοπαστέλ, το προτιμώμενο υλικό στα έργα αυτά, επιλέχθηκε λόγω της πριμιτίφ, αλλα και ρέουσας γραμμης που μπορεί να αποδώσει, τέλος το θέμα είναι μια αρχικά προσωπική διαδρομή και εμπειρία και διαλέχτηκε αφετέρου λόγω προσωπικών εικόνων απο την παιδική μου ηλικία, αλλα και γιατί η πυγμαχία αποτελεί ένα απόλυτο σύμβολου του εσωτερικού αγώνα, της αντιπαλοτητας, της καθαρής βιάς αλλά και του στρατηγικού μυαλού και είναι συνηφασμένο με πολλά καλλιτεχνικά έργα ως σήμερα, απο τον Jean-Michel Basquiat και τον George Bellows στον Jack London και τον Hemmingway εώς στον Martin Scorsese και τον Clint Eastwood. Οι πυγμάχοι μου παρουσιαζονται πάντα μόνοι σε μια εσωτερική ανάζήτηση αγωνίζονται ενώ δεν μοιάζουν νικητές γιατί μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν και τους χαρακτηρίζει. Καμιά νίκη ή αγώνας τελικά δεν είναι επαρκής, απλά οι σκιές της φθοράς κάνουν πιο ενδιαφέρον το τοπίο αυτού του κενού κόσμου."
Στo project / έκθεση συμμετέχουν με έργα τους οι ζωγράφοι Μαρίσσια Δεληγιώργη, Ηλίας Κασσελάς, Σταυρούλα Παπαδάκη, Γιάννης Sugahtank Ρουμπάνης, η χαράκτρια Λητώ Βαλιάτζα, ενώ το επιμελητικό κείμενο είνα το αποτέλεσμα διαλόγου με τους καλλιτέχνες και σύμπραξης του Επιμελητή Πάρη Καπράλου με την εικαστικό Art Therapist Έλενα Τονικίδη, η οποία υπογράφει το κείμενο της αντιμεταβίβασης, προσεγγίζοντας το έργο του καλλιτέχνη ξεχωριστά από την σκοπιά της Art Therapy. Ανακαλύψτε περισσότερα για το project, το αποτελεσμα του και την έκθεση ΕΔΩ.