Έκτορας Μαυρίδης Ektoras Mavridis (κεραμική), Σαβίνα Γιαννάτου - Savina Yannatou (Φωνητικά), Κωστής Δρυγιανάκης Costis Drygianakis (ηλεκτρονικά)
Ένα σημαίνον κεφάλαιο στη διαμόρφωση της ελληνικής ιστορίας και της αρχαιολογίας της είναι δομημένο πάνω σε αναρίθμητα ευρήματα κεραμικής. Η κεραμική και η αγγειοπλαστική μεταφορικά αποτελεί το «νερό» στο σώμα της ελληνικής ιστορίας της τέχνης. Η χρήση της λέξης «σώμα», άλλωστε, διόλου τυχαία είναι στη σύνδεσή της με την κεραμική, καθώς υπάρχουν σαφή μεθοδολογικά δεδομένα που δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης: στην πλειονότητά τους τα ονόματα αγγείων στην αρχαιολογική κεραμική ορολογία προέρχονται από την κοινή ρίζα -κυ- (του ρήματος κυέω = εγκυμονώ), ενώ για την περιγραφή ενός κεραμικού αγγείου είθισται να χρησιμοποιούνται ως εργαλεία περιγραφής του όροι όπως χείλος, λαιμός, ώμος, κοιλιά. Το σώμα, λοιπόν, η γένεσή του μέσω του τροχού του κεραμίστα, ως μια ακόμη, πρωταρχική εκδοχή και ουσία της σωματικότητας, αποτέλεσαν και το κύριο σκεπτικό για την εικαστική δράση των Έκτορα Μαυρίδη, Σαβίνας Γιαννάτου και Κωστή Δρυγιανάκη.
Ο δυναμισμός τής σπειροειδούς κίνησης στον κεραμικό τροχό του κεραμίστα Έκτορα Μαυρίδη (κίνηση που θυμίζει και την ελικοειδή κίνηση του ανθρώπινου DNA) στήνει μια γιορτή γήινων αισθήσεων και δημιουργικότητας, που δίνει σχήμα στο ασχημάτιστο, δομή στο απροσδιόριστο και στερεότητα στο αφηρημένο του χώματος/πηλού. Ο ίδιος ο κεραμίστας μετατρέπεται ολόκληρος σε σπείρα, εμπλέκεται, περιπλέκεται και ρέει με το δικό του σώμα μέσα σε κάθε κίνηση του κεραμικού κυλίνδρου, γίνεται ένα με το έργο του˙ συνδράμει συναισθηματικά και χειρονομιακά στην πλαστικότητα της δημιουργίας και, ακόμη και με τους πιο λεπταίσθητους χειρισμούς, μπορεί να αλλάξει τη σάρκα, τη δομή του πηλού, να ανασαίνει και να κινείται μαζί του, ως σώμα ενιαίο.
Ο αντίστοιχος δυναμισμός τής ανθρώπινης φωνής από την Σαβίνα Γιαννάτου εκφράζει και εξωτερικεύει κάθε συναίσθημα, κάθε ίχνος μόχθου και πόνου του σώματος, σχηματίζοντας μια φωνολογική απόπειρα, μια εκ νέου άρθρωση λόγου˙ και οι ηλεκτρισμένοι συχνοτικοί ήχοι του Κωστή Δρυγιανάκη, μια συλλογή ακατέργαστων ήχων της ζωής, αγκαλιάζουν τον τόπο της δημιουργίας, ζωντανεύουν πλείστες τις μαγικές –υλικές και άυλες– εκφάνσεις της δράσης.
Στόχος της πολυδιάστατης δράσης «Το Μουρμούρισμα της Σπείρας» είναι να αναδείξει θεμελιώδη, αρχετυπικά ζητήματα της εικαστικής δημιουργίας, της ηχητικής, φωνητικής και χειρονομιακής σύνθεσης, της ίδιας της σχέσης μας με τις αισθήσεις. Είναι μια σφιχτοδεμένη συνέργεια, αφοσιωμένη στην αγάπη και τη δυναμική της σωματικότητας, και λειτουργεί εντέλει ως ένα σώμα, που φέρει και δηλώνει κάθε πτυχή της ανθρώπινης έκφρασης -δηλαδή την ουσία της ίδιας της δημιουργίας.
Η Αρετή Λεοπούλου, ιστορικός της τέχνης και Επιμελήτρια MOMus - Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης υπογράφει το κείμενο της επιμέλειας του project.
Info
Κυριακή 5 Μαΐου 2019, 14:00,
MOMus - Μουσείο Άλεξ Μυλωνά / Museum Alex Mylona
Στο πλαίσιο της έκθεσης «Άλεξ Μυλωνά, Αναδρομική»
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ