«Προσωπογραφίες Τοπίων» τιτλοφορείται η καινούργια δουλειά του ζωγράφου Γιώργου Κούμουρου, η οποία εγκαινιάζεται την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου στις 19:30 στην γκαλερί Μορφή στη Λεμεσό. «Φυλακτό για ένα σκληρό δρόμο» είναι για τον ιστορικό τέχνης Δρ Μεγακλή Ρογκάκο, η τοπιογραφία του Κούμουρου κι εξηγεί ότι οι εικόνες του είναι απόκοσμες κι από εκείνες που συντίθενται όταν κλείνουν οι βιολογικοί οφθαλμοί και ενεργοποιείται η ενδοσκόπηση. Παρουσιάζουν προσωποποιημένα τοπία ή προσωπογραφίες τοπίων, που σημαίνει ότι τα τοπία είτε αποκτούν χροιά ανθρωπομορφίας είτε περιγράφουν μία ανθρώπινη κατάσταση. «Σε κάθε περίπτωση, αυτά τα συγκεκριμένα τοπία είναι έρημα και σιωπηρά. Είναι τοπία που γνώρισαν ζωή κάποτε και τώρα έχουν οριστικά φθαρεί από τη χρήση ή την κατάχρηση. Έχουν παρακμάσει και πέσει σε λήθαργο, όπως ακριβώς το σώμα κλείνει τον κύκλο της ύπαρξής του και παραδίδεται μοιραία στον αφανισμό του. Αυτός ο κύκλος από την ακμή στην πτώση είναι φυσικό φαινόμενο, που παρατηρείται καθαρά, αλλά παθητικά, με το πλήρωμα του χρόνου».
Χωρίς τη παραμικρή διάθεση εξωραϊσμού, ο Κούμουρος, σύμφωνα με το Μεγακλή Ρογκάκο, αναπαριστά το προφητικό όραμά του. «Ίσως με ειρωνεία ή σαρκασμό, σηματοδοτεί το τέλος του πολιτισμού, σα να πολλαπλασιάζει το εφέ της ρίψης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα (6 Αυγούστου 1945) και στο Ναγκασάκι (τρεις ημέρες αργότερα). Παρουσιάζει ένα άγονο τοπίο, ενημερωμένο από τον ομηρικό Οδυσσέα που για την αποφυγή συμμετοχής του στον Τρωικό Πόλεμο, υποδυόταν τον απόλυτο τρελό, που στείρωνε τη γη του σπέρνοντας άλας. Είναι επίσης ένας κυριολεκτικός εφιάλτης, κατοικημένος από τέρατα της φαντασίας στο ζωγραφικό έργο του Ιερώνυμου Μπος. Το έργο του Κούμουρου είναι απόηχος της Ευρώπης μετά τη Βροχή, που ζωγράφισε ο Μαξ Έρνστ το 1933, έτος ανόδου των ναζί στην εξουσία, που προφήτευσε τον γνωστό Δυτικό κόσμο οριστικά μετασχηματισμένο από μία απροσδόκητα όξινη βροχή, η οποία δεν έχει μόνο αλλάξει μορφολογικά τη σχέση γης και θάλασσας, αλλά και με την τοξική της σύσταση έχει διαβρώσει το τοπίο, ερημώνοντάς το από κάθε ίχνος ζωής».
Γκαλερί Μορφή
Λεμεσός, Κύπρος
Εγκαίνια: 17 Οκτωβρίου, 19.30
Διάρκεια Έκθεσης έως 27 Οκτωβρίου
Χωρίς τη παραμικρή διάθεση εξωραϊσμού, ο Κούμουρος, σύμφωνα με το Μεγακλή Ρογκάκο, αναπαριστά το προφητικό όραμά του. «Ίσως με ειρωνεία ή σαρκασμό, σηματοδοτεί το τέλος του πολιτισμού, σα να πολλαπλασιάζει το εφέ της ρίψης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα (6 Αυγούστου 1945) και στο Ναγκασάκι (τρεις ημέρες αργότερα). Παρουσιάζει ένα άγονο τοπίο, ενημερωμένο από τον ομηρικό Οδυσσέα που για την αποφυγή συμμετοχής του στον Τρωικό Πόλεμο, υποδυόταν τον απόλυτο τρελό, που στείρωνε τη γη του σπέρνοντας άλας. Είναι επίσης ένας κυριολεκτικός εφιάλτης, κατοικημένος από τέρατα της φαντασίας στο ζωγραφικό έργο του Ιερώνυμου Μπος. Το έργο του Κούμουρου είναι απόηχος της Ευρώπης μετά τη Βροχή, που ζωγράφισε ο Μαξ Έρνστ το 1933, έτος ανόδου των ναζί στην εξουσία, που προφήτευσε τον γνωστό Δυτικό κόσμο οριστικά μετασχηματισμένο από μία απροσδόκητα όξινη βροχή, η οποία δεν έχει μόνο αλλάξει μορφολογικά τη σχέση γης και θάλασσας, αλλά και με την τοξική της σύσταση έχει διαβρώσει το τοπίο, ερημώνοντάς το από κάθε ίχνος ζωής».
Γκαλερί Μορφή
Λεμεσός, Κύπρος
Εγκαίνια: 17 Οκτωβρίου, 19.30
Διάρκεια Έκθεσης έως 27 Οκτωβρίου