Είσοδος ελεύθερη
Συντελεστές
Kim Kashkashian: βιόλα, Ειρήνη Καράγιαννη: μεσόφωνος, Τάσης Χριστογιαννόπουλος: βαρύτονος, Βαγγέλης Χριστόπουλος: όμποε, Στέλλα Γαδέδη: φλάουτο, Marie-Cécile Boulard: κλαρινέτο, Sonia Pisk: φαγκότο, Βαγγέλης Σκούρας: γαλλικό κόρνο, Σωκράτης Άνθης: τρομπέτα, Renato Ripo: τσέλο, Μαρία Μπιλντέα: άρπα, Κατερίνα Κτώνα: τσέμπαλο, Χορωδία της EΡT, Αντώνης Κοντογεωργίου: διεύθυνση χορωδίας Καμεράτα, Αλέξανδρος Μυράτ: διεύθυνση ορχήστρας.
______________________________________________
Η σκηνική καντάτα Δαβίδ είναι το έργο της Ελένης Καραΐνδρου βασισμένο στην δραματική ποίηση ενός αγνώστου Χίου ποιητή του 18ου αιώνα. Το κείμενο ανακαλύφθηκε αργά και εκδόθηκε μόλις το 1979. Στην πρώτη του έκδοση, ο φιλόλογος και κριτικός Κώστας Γεωργουσόπουλος σχολιάζει: «Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σημαντικό έργο που η γλώσσα του πλουτίζει τη θεατρική μας παράδοση με νέες διαστάσεις». Είναι βαθιά η πεποίθηση πως ο Δαβίδ είναι ένα ελληνικό έργο έντονα επηρεασμένο από τις τάσεις της εποχής του και ειδικότερα από το ιταλικό μπαρόκ μελόδραμα, τα μεσαιωνικά μυστήρια αλλά και τα δραματικά ορατόρια όπως το Azioni sacre του οίκου των Αψβούργων βασισμένο σε θρησκευτικά θέματα, είδος που άνθισε ιδιαίτερα στα τέλη του 17ου και στην αρχή του 18ου αιώνα.
Η Ελληνίδα συνθέτρια είχε όλα αυτά τα δεδομένα στο μυαλό της όταν αναμετρήθηκε με την πρόκληση του κειμένου κινούμενη με υποδειγματική μουσική φαντασία ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν. Αρχικά, η μουσική γράφτηκε για την παράσταση του Αμφιθεάτρου που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ομήρειο πολιτιστικό κέντρο της Χίου το 1980 σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου. Στη σημερινή ολοκληρωμένη του μορφή ως σκηνική καντάτα, το έργο παρουσιάστηκε στην Αθήνα το 2010 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο πλαίσιο ενός τριήμερου αφιερώματος στη συνθέτρια από όπου προήλθε η παρούσα ζωντανή ηχογράφηση (α´ μέρος της συναυλίας) αλλά και η ηχογράφηση του Concert in Athens (β´ μέρος της συναυλίας) που κυκλοφόρησε το 2013 από την ECM.
Η σύνθεση, είναι έργο για μεσόφωνο, βαρύτονο, σολίστ, χορωδία και ορχήστρα. Στη παρούσα ηχογράφηση ερμηνεύουν η μεσόφωνος Ειρήνη Καράγιαννη και ο βαρύτονος Τάσης Χριστογιαννόπουλος, τη χορωδία της ΕΡΤ διευθύνει ο Αντώνης Κοντογεωργίου, και την Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, ο Αλέξανδρος Μυράτ.
Στο έργο υπάρχει μια πανδαισία ηχοχρωμάτων που εναλλάσσονται διαρκώς. Η συνθέτρια αξιοποιεί με έμπνευση τα ηχοχρώματα του όμποε του Βαγγέλη Χριστόπουλου, το γαλλικό κόρνο του Βαγγέλη Σκούρα, το φλάουτο της Στέλλας Γαδέδη, την άρπα της Μαρίας Μπιλντέα την τρομπέτα του Σωκράτη Άνθη, το τσέλο του Renato Ripo, το κλαρινέτο της Marie-Cécile Boulard, το φαγκότο της Sonia Pisk, όλοι βασικοί συνεργάτες της Ελένης που έχουν συμμετάσχει σε πολλές ηχογραφήσεις στο παρελθόν. Το ίδιο και η special guest της βραδιάς, η εξαιρετική σολίστ της βιόλας Kim Kashkashian, που η υποβλητική της συνομιλία με τα έγχορδα μας παραπέμπουν στην εξαίρετη μουσική που συνέθεσε η Ελένη για το αριστουργηματικό Βλέμμα του Οδυσσέα, την ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Η Ελένη θυμάται τον ενθουσιασμό του αείμνηστου σκηνοθέτη και συνεργάτη της, όταν άκουσε αποσπάσματα του Δαβίδ στη συναυλία της στην Επίδαυρο (1993) και ιδιαίτερα την άρια Όταν θωρώ ερμηνευμένη τότε από τη μεσόφωνο Μαρκέλα Χατζιάνο. Ειδικά αυτό το τραγούδι είναι αφιερωμένο από τη συνθέτρια στη μνήμη της Μαρίας Κάλλας, επειδή, όπως αναφέρει, «γεννήθηκε από τη συγκίνηση μιας δυνατής εικόνας, όταν είδα τις στάχτες της ντίβας να στροβιλίζονται στον άνεμο και να σκορπίζονται στο Αιγαίο».
«Η έκδοση αυτού του έργου σε δίσκο είναι ένα επίτευγμα που ανήκει στον Manfred Eicher. Μαζί με τον Νίκο Εσπιαλίδη που έκανε την ηχογράφηση για λογαριασμό του Μεγάρου, πέρασε ώρες ατέλειωτες για να αναδείξει με την απαράμιλλη μαεστρία του τα χρώματα της μουσικής και να δημιουργήσει ένα νέο μουσικό πίνακα με τις φωτοσκιάσεις που γεννούσε η ιδιοφυία του» αναφέρει η Ελένη Καραΐνδρου στο σημείωμά της που συνοδεύει την έκδοση