Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016 - Μόλις στα 21 της χρόνια η Στυλιάνα Κατσιάρη διαθέτει μία φαρέτρα από εξαιρετικά δουλεμένα θέματα, με ζωγραφικό χαρακτήρα και εμβάθυνση που θα ζήλευαν ακόμα και βετεράνοι καλλιτέχνες. Με φρέσκια γραφή που εντυπωσιάζει, έργα με άποψη και αισθαντικότητα μοναδική, η νεαρή Κύπρια καλλιτέχνης σπουδάζει στην Σχολή Καλών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με έδρα την Φλώρινα, στην Ελλάδα. Το 2016 παρουσίασε την πρώτη ατομική έκθεση της στην Myrό Gallery στην Θεσσαλονίκη. H προσωπική επαφή με την καλλιτέχνη αποκαλύπτει μια πλούσια και ώριμη επεξεργασία σε κυρίαρχες προβληματικές της εποχής μας, μία προσωπικότητα σφυρηλατημένη πέρα από κάθε προσδοκία. Τα έργα της ζωγράφου μιλάνε για μια σκληρή διαδικασία ενηλικίωσης στην εποχή της Πληροφορίας, για την απόρριψη της διαφορετικότητας και τον υποφώσκοντα συντηρητισμό, που προκαλεί ανούσιες κοινωνικές οξύνσεις, με στόχο την χειραγώγηση και την υποτέλεια. Σε αντίθεση με το περιβάλλον οχλαγωγίας από τον θόρυβο που προκαλούν συνεχείς και, συχνά στερούμενες νοήματος κραυγές επαναστατικού μένους στον χώρο των εικαστικών τεχνών, η Στυλιάνα Κατσιάρη με τα έργα της διατυπώνει εύγλωττα όσα πολλοί θα ήθελαν να πουν, αν μπορούσαν να μιλήσουν.
Πότε και με ποια αφορμή συνειδητοποίησες ότι θέλεις να γίνεις καλλιτέχνης;
Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να ζωγραφίζει περισσότερο, παρά να μιλάει. Στο Λύκειο θυμάμαι τους συμμαθητές μου να αναζητούν το επάγγελμα του μέλλοντος τους, ενώ εγώ ήδη είχα προσανατολιστεί να σπουδάσω Τέχνες. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα κάνω κάτι άλλο. Ρόλο έπαιξαν μεν κάποιοι καθηγητές των καλλιτεχνικών, όμως περισσότερο για να ενισχύσουν την απόφαση που ήδη είχα πάρει.
Θεματογραφικά που κινούνται τα έργα σου;
Τα έργα μου είναι ανθρωποκεντρικά, διακρίνονται πιστεύω από την αγάπη τους για τον άνθρωπο, η οποία σκιάζεται όμως και από έναν φόβο συγχρόνως. Απόρριψη, ψυχολογική βία που ασκείται συχνά από τις μάζες με στόχο τον υποβιβασμό του υποκειμένου και την επίδειξη πλασματικής ανωτερότητας των χειραγωγών του, αρνητικές σκέψεις που προκαλούν όλα αυτά και ξορκίζω “διατυπώνοντας τις” στον καμβά. Με απασχολούν έντονα θέματα σεξουαλικής ταυτότητας και ιδιατερότητας, όπως και οι πολλαπλές προσωπικότητες ενός προσώπου -αυτή που πραγματικά είναι, αυτή που αναγκάζεται να είναι για να διασφαλίζει στοιχειώδη αποδοχή, και αυτή που οι άλλοι θα ήθελαν να είναι το υποκείμενο των έργων μου. Το συνολικό θέμα της τέχνης μου είναι η Ενηλικίωση. Τα στάδια από τα οποία διερχόμαστε ώστε να βρούμε την θέση μας στον κόσμο, να σταθούμε στα πόδια και να αναγνωρίσουμε πέρα από κάθε αμφιβολία τον εαυτό μας και την θέση του στον κόσμο.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει θέσει στον εαυτό σου ως ζωγράφος;
Ο βιοπορισμός μου από την τέχνη μου. Δεν μπορώ να κάνω για πάντα μία δουλειά η οποία δεν με παθιάζει, δεν την αισθάνομαι σαν κάτι που γεννιέται μέσα από την αγάπη μου. Να βγάζω συναίσθημα στο οποιαδήποτε έργο που ζωγραφίζω. Να μην είναι απλά μία εικόνα που κρέμεται σε έναν τοίχο. Θέλω κάθε έργο μου να επιτυγχάνει την σύνδεση του θεατή με το έργο. Να ελευθερώσω το μυαλό του θεατή σ' αυτό που βλέπει.
Ποιό είναι το μέτρο της επιτυχίας; Και ποιός ο ρόλος της επικοινωνίας τους έργου σου και του σχολιασμού των θεατών του;
Τα σχόλια με βοηθούν να εξελίσσω το έργο μου. Ίσως όχι τόσο ως προς το νόημα που θέλουν να δώσουν, όσο ως προς τον τρόπο που το νόημα τους μεταδίδεται. Κάθε σχόλιο με βοηθάει να γίνομαι καλύτερη στην επικοινωνία μου μέσω των έργων μου με τους αποδέκτες τους. Διότι με βοηθάει να αντιλαμβάνομαι πως προσλαμβάνεται το κάθε έργο μου, και το μήνυμα του, με μετασχηματιστή τους προσωπικούς μύθους του κάθε ανθρώπου. Κάθε σχόλιο ή κουβέντα από έναν άνθρωπο που έχει δει το έργο μου και θέλει κάτι να πει, με κάνει καλύτερη στην ουσία της σκέψης μου: το επόμενο έργο μου θα ενσωματώνει ένα μικρό κομμάτι από το δίκό του Είναι.
Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του Διαδικτύου στην δουλειά σου (σε επίπεδο παραστάσεων, αλλά και επικοινωνίας);
Είναι πολύ σημαντικός παράγοντας επικοινωνίας αφού μπορεί να μου πει κάποιος την γνώμη του ή το πως βλέπει την ζωγραφική μου με ένα απλό “κλικ”. Επίσης σημαντικός είναι ο ρόλος του διαδικτύου σε επίπεδο παραστάσεων αφού το διαδίκτυο σήμερα μπορεί να σε ταξιδέψει και να δεις τι γίνεται πέρα από τον τόπο που ζεις και βλέπεις καθημερινά. Όσο στην ζωγραφική με βοηθάει να μελετώ διάφορους καλλιτέχνες και να αναρωτηθώ γιατί έπραξε έτσι ο καλλιτέχνης. Κυρίως μπορώ να δω πως αντιλαμβάνονται ένα αντικείμενο διαφορετικοί καλλιτέχνες, και να ανακαλύψω το πως αντιλαμβάνομαι εγώ τα θέματα μου και το αντικείμενο του κάθε πίνακα.
Από ποιούς ζωγράφους και άλλους καλλιτεχνικούς δημιουργούς σε κάθε μορφή και έκφανση των Τεχνών θα έλεγες ότι έχεις επιρροές;
Jenny Saville. Στην επεξεργασία του χρώματος πάνω σε ένα έργο.
Andrew Salgado. Με ελευθέρωσε στην χρήση του χρώματος κα έδωσε τόλμη στον χρωστήρα μου.
Christian Hook. Alex Kanevsky. Με επηρέασε ως προς την τεχνική αποτύπωσης της πολλαπλότητας του εαυτού, και του τρόπου των κατοπτρισμών της μορφής που είναι στο επίκεντρο στους πίνακες μου.
Salvador Dali. Το ανυπέρβλητο “Have no fear for perfection, you will never reach it”.
Υπάρχουν άλλα είδη τέχνης ή παραγωγής πολιτιστικού περιεχομένου (κινηματογράφος, πεζογραφία, ποίηση, θέατρο, μουσική, κλπ) που σε επηρεάζουν ή/και σε προκαλούν να συνδιαλεχθείς μαζί τους στο έργο σου;
Η μουσική με βοηθά να ζωγραφίζω. Με ταξιδεύει και με βοηθά να αποφασίσω πως θα εκφράσω τα συναισθήματα μου στον καμβά. Κάνει το ταξίδι μου μέσα στο ίδιο το έργο και στην δημιουργία των επιμέρους στοιχείων του πιο πλήρες, με βοηθά να ισορροπήσω τις εντάσεις μου που διαφορετικά θα μπορούσαν να εκδηλωθούν με πιο βεβιασμένο και ακατέργαστο τρόπο.
Αν ένας έφηβος σου πει ότι θέλει να γίνει εικαστικός, τι θα τον συμβούλευες να προσέξει/κάνει;
Το βασικό συστατικό είναι η υπομονή καιη καθημερινή δουλειά, διότι πολύ απλά practice makes perfect. Σημαντικό επίσης είναι να μην τα παρατάει ποτέ με την κάθε απόρριψη που θα τύχει στην ζωή του, αντιθέτως να πεισμώνει περισσότερο. Να μάθει να κρατάει τις πληροφορίες που θα τον βοηθήσου πραγματικά από κάθε κριτική που του γίνει, και κυρίως να μην αφήνει κανέναν να ισοπεδώνει τα όνειρα του.
Συνέντευξη στον Πάρη Καπράλο
Πότε και με ποια αφορμή συνειδητοποίησες ότι θέλεις να γίνεις καλλιτέχνης;
Πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να ζωγραφίζει περισσότερο, παρά να μιλάει. Στο Λύκειο θυμάμαι τους συμμαθητές μου να αναζητούν το επάγγελμα του μέλλοντος τους, ενώ εγώ ήδη είχα προσανατολιστεί να σπουδάσω Τέχνες. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα κάνω κάτι άλλο. Ρόλο έπαιξαν μεν κάποιοι καθηγητές των καλλιτεχνικών, όμως περισσότερο για να ενισχύσουν την απόφαση που ήδη είχα πάρει.
Θεματογραφικά που κινούνται τα έργα σου;
Τα έργα μου είναι ανθρωποκεντρικά, διακρίνονται πιστεύω από την αγάπη τους για τον άνθρωπο, η οποία σκιάζεται όμως και από έναν φόβο συγχρόνως. Απόρριψη, ψυχολογική βία που ασκείται συχνά από τις μάζες με στόχο τον υποβιβασμό του υποκειμένου και την επίδειξη πλασματικής ανωτερότητας των χειραγωγών του, αρνητικές σκέψεις που προκαλούν όλα αυτά και ξορκίζω “διατυπώνοντας τις” στον καμβά. Με απασχολούν έντονα θέματα σεξουαλικής ταυτότητας και ιδιατερότητας, όπως και οι πολλαπλές προσωπικότητες ενός προσώπου -αυτή που πραγματικά είναι, αυτή που αναγκάζεται να είναι για να διασφαλίζει στοιχειώδη αποδοχή, και αυτή που οι άλλοι θα ήθελαν να είναι το υποκείμενο των έργων μου. Το συνολικό θέμα της τέχνης μου είναι η Ενηλικίωση. Τα στάδια από τα οποία διερχόμαστε ώστε να βρούμε την θέση μας στον κόσμο, να σταθούμε στα πόδια και να αναγνωρίσουμε πέρα από κάθε αμφιβολία τον εαυτό μας και την θέση του στον κόσμο.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει θέσει στον εαυτό σου ως ζωγράφος;
Ο βιοπορισμός μου από την τέχνη μου. Δεν μπορώ να κάνω για πάντα μία δουλειά η οποία δεν με παθιάζει, δεν την αισθάνομαι σαν κάτι που γεννιέται μέσα από την αγάπη μου. Να βγάζω συναίσθημα στο οποιαδήποτε έργο που ζωγραφίζω. Να μην είναι απλά μία εικόνα που κρέμεται σε έναν τοίχο. Θέλω κάθε έργο μου να επιτυγχάνει την σύνδεση του θεατή με το έργο. Να ελευθερώσω το μυαλό του θεατή σ' αυτό που βλέπει.
Ποιό είναι το μέτρο της επιτυχίας; Και ποιός ο ρόλος της επικοινωνίας τους έργου σου και του σχολιασμού των θεατών του;
Τα σχόλια με βοηθούν να εξελίσσω το έργο μου. Ίσως όχι τόσο ως προς το νόημα που θέλουν να δώσουν, όσο ως προς τον τρόπο που το νόημα τους μεταδίδεται. Κάθε σχόλιο με βοηθάει να γίνομαι καλύτερη στην επικοινωνία μου μέσω των έργων μου με τους αποδέκτες τους. Διότι με βοηθάει να αντιλαμβάνομαι πως προσλαμβάνεται το κάθε έργο μου, και το μήνυμα του, με μετασχηματιστή τους προσωπικούς μύθους του κάθε ανθρώπου. Κάθε σχόλιο ή κουβέντα από έναν άνθρωπο που έχει δει το έργο μου και θέλει κάτι να πει, με κάνει καλύτερη στην ουσία της σκέψης μου: το επόμενο έργο μου θα ενσωματώνει ένα μικρό κομμάτι από το δίκό του Είναι.
Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του Διαδικτύου στην δουλειά σου (σε επίπεδο παραστάσεων, αλλά και επικοινωνίας);
Είναι πολύ σημαντικός παράγοντας επικοινωνίας αφού μπορεί να μου πει κάποιος την γνώμη του ή το πως βλέπει την ζωγραφική μου με ένα απλό “κλικ”. Επίσης σημαντικός είναι ο ρόλος του διαδικτύου σε επίπεδο παραστάσεων αφού το διαδίκτυο σήμερα μπορεί να σε ταξιδέψει και να δεις τι γίνεται πέρα από τον τόπο που ζεις και βλέπεις καθημερινά. Όσο στην ζωγραφική με βοηθάει να μελετώ διάφορους καλλιτέχνες και να αναρωτηθώ γιατί έπραξε έτσι ο καλλιτέχνης. Κυρίως μπορώ να δω πως αντιλαμβάνονται ένα αντικείμενο διαφορετικοί καλλιτέχνες, και να ανακαλύψω το πως αντιλαμβάνομαι εγώ τα θέματα μου και το αντικείμενο του κάθε πίνακα.
Από ποιούς ζωγράφους και άλλους καλλιτεχνικούς δημιουργούς σε κάθε μορφή και έκφανση των Τεχνών θα έλεγες ότι έχεις επιρροές;
Jenny Saville. Στην επεξεργασία του χρώματος πάνω σε ένα έργο.
Andrew Salgado. Με ελευθέρωσε στην χρήση του χρώματος κα έδωσε τόλμη στον χρωστήρα μου.
Christian Hook. Alex Kanevsky. Με επηρέασε ως προς την τεχνική αποτύπωσης της πολλαπλότητας του εαυτού, και του τρόπου των κατοπτρισμών της μορφής που είναι στο επίκεντρο στους πίνακες μου.
Salvador Dali. Το ανυπέρβλητο “Have no fear for perfection, you will never reach it”.
Υπάρχουν άλλα είδη τέχνης ή παραγωγής πολιτιστικού περιεχομένου (κινηματογράφος, πεζογραφία, ποίηση, θέατρο, μουσική, κλπ) που σε επηρεάζουν ή/και σε προκαλούν να συνδιαλεχθείς μαζί τους στο έργο σου;
Η μουσική με βοηθά να ζωγραφίζω. Με ταξιδεύει και με βοηθά να αποφασίσω πως θα εκφράσω τα συναισθήματα μου στον καμβά. Κάνει το ταξίδι μου μέσα στο ίδιο το έργο και στην δημιουργία των επιμέρους στοιχείων του πιο πλήρες, με βοηθά να ισορροπήσω τις εντάσεις μου που διαφορετικά θα μπορούσαν να εκδηλωθούν με πιο βεβιασμένο και ακατέργαστο τρόπο.
Αν ένας έφηβος σου πει ότι θέλει να γίνει εικαστικός, τι θα τον συμβούλευες να προσέξει/κάνει;
Το βασικό συστατικό είναι η υπομονή καιη καθημερινή δουλειά, διότι πολύ απλά practice makes perfect. Σημαντικό επίσης είναι να μην τα παρατάει ποτέ με την κάθε απόρριψη που θα τύχει στην ζωή του, αντιθέτως να πεισμώνει περισσότερο. Να μάθει να κρατάει τις πληροφορίες που θα τον βοηθήσου πραγματικά από κάθε κριτική που του γίνει, και κυρίως να μην αφήνει κανέναν να ισοπεδώνει τα όνειρα του.