Σε δήλωση της η ζωγράφος σημειώνει: "Η αγάπη και το ενδιαφέρον μου για το ανθρώπινο πρόσωπο ξεκινάει αυθόρμητα το 1985, όταν, στο εργαστήρι της προετοιμασίας μου για την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στην Θεσσαλονίκη, κατά τα διαλείμματα του γυμνού μοντέλου, έστρεφα αυτόματα και με ορμή το καβαλέτο μου, προς τα πρόσωπα των άλλων. Μια έντονη έλξη προς το ανθρώπινο πρόσωπο ξεκίνησε από τότε και σε όλη την διάρκεια των χρόνων μέχρι σήμερα, συνεχίζονταν παράλληλα με οποιαδήποτε άλλη εικαστική αναζήτηση. Κατά καιρούς, φίλοι και γνωστοί, κάθονταν απέναντι στο καβαλέτο μου για τη δημιουργία ενός πορτραίτου. Στην περίοδο της φοιτητικής μου ζωής, μια περίοδο αυτοπροσδιορισμού και αγωνίας, το μεγαλύτερο μέρος αυτών των πορτραίτων ήταν αυτοπροσωπογραφίες από μνήμης, έντονα εξπρεσιονιστικές, φωβιστικές ορισμένες φορές. Αναζητώντας μια απάντηση, αναζητώντας την ουσία μέσα στη μορφή του προσώπου, την ίδια την ζωγραφική και τον ζωγραφικό "λόγο", μέσα στο φως και την σκιά, το χρώμα και την χειρονομία, προέκυψαν πολλά τέτοια δυναμικά έργα. Το φως, όπως αυτό το “διαβάζω” εκ των υστέρων, πάνω στις παρυφές των όγκων ενός προσώπου, είναι σχεδόν πάντα ειδυλλιακό, σαν ανατολή ή σαν δύση, στο όριο της εμφάνισης ή της αποχώρησης της πηγής. Τα επεισόδια και τα γεγονότα βρίσκονται σε μια διαρκή πάλη μεταξύ φωτός και σκιάς για να διευκρινίσουν και να εξιδανικεύσουν τελικά την αόρατη πλευρά της προσωπικότητας ή της ψυχής, καθώς, μέσα από την διαφάνεια του υλικού αυτή η πάλη γίνεται ορατή. Η πάλη του προσωρινού απέναντι στο μόνιμο του φωτός. Το φως “γλύφει” τα όρια αλλοιώνοντας και σταθεροποιώντας την ελάχιστη στιγμή, παγιώνοντας αυτό το ρευστό της συνεχούς αλλαγής σε αναγνωρίσιμο πρόσωπο προς τους άλλους. Το φως κινείται, ο χρόνος ρέει το πρόσωπο αλλάζει. Εξιδανικευμένες μορφές, άλλοτε ρεαλιστικές, άλλοτε μετα-ιμπρεσιονιστικές κι άλλοτε εξπρεσιονιστικές, ταχύτατες, αυτόματες, παραμορφωμένες πολλές φορές, καταγράφουν το φαινόμενο του εσωτερικού προσώπου στην εξωτερική μορφή. Είναι το φως το αντικείμενο της αναζήτησης; Μήπως το φως είναι το θέμα; Ποια διεργασία καταγράφεται, διερωτώμαι, του υποκειμένου ή του δημιουργού ;
Τι προδίδεται στο αποτέλεσμα, η εικόνα ή η ουσία του προσώπου; Το βλέμμα ή η ουσία του δημιουργού; Τι συμβαίνει όταν το πρόσωπο και ο δημιουργός είναι το ίδιο και το αυτό πρόσωπο; Η ζωγραφική αποκαλυπτική γλώσσα, ανερμήνευτη, παραμένει για μένα ένα μυστήριο στο οποίο μετέχω, σε μια συνεχή μύηση μέσα σ’ αυτά τα 30 χρόνια των ανθρώπινων μορφών, χωρίς να με εγκαταλείψει ποτέ. Σαν μια δεύτερη κρυφή ζωή που συνεχίζεται αδιάλειπτα και παράλληλα με όλες μου τις δουλειές, παραφυλάει στο σκοτάδι και συνυπάρχει ακόμα κι όταν δεν ζωγραφίζω με τα χέρια μου, αλλά ζωγραφίζω με τα μάτια μου συνεχώς τα πρόσωπα γύρω μου με βλέμμα ενεργό. Τα πορτραίτα αυτά, εκτίθενται για πρώτη φορά κι είναι μια επιλογή κάπως ενδεικτική από συγκεκριμένες περιόδους, ένας μικρός αριθμός από τα εκατό περίπου. Για μένα προσωπικά, αποτελούν ένα μυστικό ημερολόγιο της πορείας μου στη ζωγραφική ζωή μέσα απ’ τους ανθρώπους. Αναζήτησα τον εαυτό μου μέσα απ’ το πρόσωπό μου και μέσα από τα πρόσωπα των άλλων."
Σύντομο βιογραφικό
Η Ελένη Γκοντού γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1966. Σπούδασε με υποτροφία στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από το 1987 μέχρι το 1992. Από το 1988 μέχρι το 1990 εργάστηκε παράλληλα ως βοηθός του τότε καθηγητή της Ιάσονα Μολφέση. Το 1992 δημιούργησε μαζί με τον Αντώνη Κέλλη το Εργαστήριο Καλών Τεχνών PRACTICE στα Γιάννενα στο οποίο δίδαξε σχέδιο, ζωγραφική, γυμνό μοντέλο και ελεύθερο σχέδιο μέχρι το 2002. Το 1997-98 Παρακολούθησε τα παιδαγωγικού χαρακτήρα, εκπαιδευτικά και βιωματικά σεμινάρια της “Art Therapy” στο Κέντρο Τέχνης και Ψυχοθεραπείας στην Αθήνα. Από το 2002 μέχρι σήμερα διδάσκει στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Εικαστικά και Διδακτική της Τέχνης. Έχει οργανώσει πρότυπες διδασκαλίες σε Δημοτικά σχολεία και ημερίδες σε εικαστικούς καθηγητές και δασκάλους της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σχεδίασε, επιμελήθηκε καλλιτεχνικά και υλοποίησε περισσότερα από 33 έργα για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπως λογότυπα, έντυπο υλικό, λευκώματα, αφίσες, αντικείμενα κ.α. Πραγματοποίησε εικαστικά project στο χώρο του Πανεπιστημίου, καθώς επίσης, οργάνωσε και επιμελήθηκε 4 εκθέσεις καλλιτεχνικού περιεχομένου. Το 2010-2012 συμμετείχε σε πρόγραμμα και εικονογράφησε τα σχολικά βιβλία για την Ελληνική μειονότητα της Αλβανίας, έχοντας την εκδοτική και καλλιτεχνική επιμέλεια τους. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Έχει εκθέσει τα έργα της σε περισσότερες από 20 εκθέσεις, ενώ έργα της ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι το Σάββατο 2 Ιουλίου 2016, και θα είναι ανοικτή με ελεύθερη είσοδο για το κοινό Πέμπτη, Παρασκευή 11.00 – 14.00 & 17.00 – 21.00 και Σάββατο 11.00 – 15.00 κατά την διάρκεια της.