Παρασκευή 8 Μαΐου 2015 - Απόψε στις 21:00, η TOSS Gallery (Βηλαρά 1) εγκαινιάζει την έκθεση «Ιαπωνία, μια άλλη ματιά» του Sotirios (Σωτήριος Αντωνιάδης). Την έκθεση επιμελείται η εικαστικός Μαγδαληνή Σίγα.
Η καλλιτεχνική του δράση περιλαμβάνει πληθώρα ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε μουσεία και αίθουσες τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ., Μουσείο ‘Υδρευσης, Casa Bianca, γκαλερί Τucker Robbins εντός του Νew Υork Design Center, Νέα Υόρκη.
O Σωτήριος Αντωνιάδης ασχολείται με την ζωγραφική και τις εφαρμοσμένες τέχνες όπως την σκηνογραφία, όπου τη χρησιμοποιεί σε καλλιτεχνικά φεστιβάλ, θεατρικές παραστάσεις, φωτογραφήσεις και τον κινηματογράφο, δίνοντας τον δικό του ξεχωριστό προσωπικό χαρακτήρα.
Τα έργα αποτελούν μια ονειρική, κλασσική ματιά στην χώρα της Ιαπωνίας, με λαζούρες, στοιχεία κλασσικά και ιστορικά, συνονθύλευμα υλικών σε καμβά όπως ακρυλικό, πλαστικό, μολύβι, ξυλομπογιά, σμάλτο, φύλλα χρυσού και κάσια.
Φύση, φιγούρες του παρελθόντος και ζώα συμπληρώνουν το καρέ 20 έργων, μας ταξιδεύουν στον χρόνο και μοιάζουν σαν να έχουν φθαρθεί απ αυτόν, στέκουν εκεί σαν ερείπιο και έχουν γίνει ένα με το χρώμα να φωτίζει τον χώρο.
Η καλλιτεχνική του δράση περιλαμβάνει πληθώρα ατομικών και ομαδικών εκθέσεων σε μουσεία και αίθουσες τέχνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ., Μουσείο ‘Υδρευσης, Casa Bianca, γκαλερί Τucker Robbins εντός του Νew Υork Design Center, Νέα Υόρκη.
O Σωτήριος Αντωνιάδης ασχολείται με την ζωγραφική και τις εφαρμοσμένες τέχνες όπως την σκηνογραφία, όπου τη χρησιμοποιεί σε καλλιτεχνικά φεστιβάλ, θεατρικές παραστάσεις, φωτογραφήσεις και τον κινηματογράφο, δίνοντας τον δικό του ξεχωριστό προσωπικό χαρακτήρα.
Τα έργα αποτελούν μια ονειρική, κλασσική ματιά στην χώρα της Ιαπωνίας, με λαζούρες, στοιχεία κλασσικά και ιστορικά, συνονθύλευμα υλικών σε καμβά όπως ακρυλικό, πλαστικό, μολύβι, ξυλομπογιά, σμάλτο, φύλλα χρυσού και κάσια.
Φύση, φιγούρες του παρελθόντος και ζώα συμπληρώνουν το καρέ 20 έργων, μας ταξιδεύουν στον χρόνο και μοιάζουν σαν να έχουν φθαρθεί απ αυτόν, στέκουν εκεί σαν ερείπιο και έχουν γίνει ένα με το χρώμα να φωτίζει τον χώρο.