Μεσούντος θέρους, ήτοι, σε απλά ελληνικά, το περασμένο καλοκαίρι, τις ημερομηνίες του Ιουνίου που κλείναμε την Myrό Gallery, ώστε να επικεντρωθούμε στο 2ο Συμπόσιο της Greek Marble Initiative, έγραψα και δημοσίευσα μία πρόσκληση ενδιαφέροντος προς κάθε εικαστικό καλλιτέχνη που θα ήθελε να εκθέσει στη γκαλερί. 104 καλλιτέχνες μου απέστειλλαν προτάσεις και μία από αυτούς ήταν και η Βαλεντίνη Μαυροδόγλου, που, σχεδόν έξι μήνες μετά και αυτό τον μήνα, εγκαινιάζει την έκθεση της στον χώρο μας Myrό Project Room. Έχουν προηγηθεί ακόμα 3 ατομικές εκθέσεις, 1 project, και 1 ομαδική έκθεση με καλλιτέχνες που προέκυψαν από εκείνη την πρόσκληση ενδιαφέροντος, ενώ, στην συνέχεια της σεζόν υπάρχουν καμιά δεκαριά ακόμη. Προφανώς δεν είναι όλες οι προτάσεις τέτοιες που να μας δίνουν την δυνατότητα να προωθήσουμε την δουλειά τους. Εντούτοις, ως συμπεράσματα της ενδελεχούς εξέτασης αυτών των portfolios, μου έκαναν εντύπωση δύο πράγματα. Πρώτο και κύριο το γεγονός ότι περισσότερες από τις μισές δουλειές που είδαμε ήταν ανώτερες του μέσου όρου, και δεύτερον -ίσως και σημαντικότερο- ότι η συντριπτική πλειοψηφία από αυτές τις πιο ενδιαφέρουσες δουλειές ανήκαν σε νέα παιδιά, σε καλλιτέχνες ηλικίας μικρότερης των 30 ετών.
Λεπταισθησία, νέες ιδέες, δάνεια από άλλες μορφές τέχνης χωρίς ταμπού, αναφορές στην πραγματικότητα ή ξεκομμένος κόσμος από αυτήν, τα χαρακτηριστικά ζωγραφικής, γλυπτικής, εγκαταστάσεων και χαρακτικών που είδαμε απάδουν από τις παρωπίδες και τον αυτοπεριορισμό που προκαλεί μία συγκρατημένη και άνευρη τέχνη που βλέπαμε γύρω μας με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις. Η ελληνική σύγχρονη τέχνη μαζεύει τις δυνάμεις της για να εκτοξευτεί, και πολλά νέα παιδιά επανδρώνουν το σώμα της.
Παράλληλα, πιο έμπειροι καλλιτέχνες, όπως η Όλια Δελλατόλα νέα σειρά με κεραμικά γλυπτά της οποίας φιλοξενούμε στον χώρο μας της Κόγχης αυτόν τον μήνα, μοιάζουν πιο ελεύθεροι καθώς τα "πρέπει" και τα "μη" του παρελθόντος εγκαταλείπουν τα μυαλά μιας ελληνικής αγοράς τέχνης μικρής μεν αλλά ορατής πλέον, επιδεκτικής σε είδη τέχνης που δεν περιορίζουν τα είδη που δέχονται να δουν σε μια αίθουσα σύγχρονης τέχνης στην ζωγραφική, την χαρακτική και τις εγκαταστάσεις. Οι επιτυχίες μας σε εμπορικό επίπεδο τον τελευταίο χρόνο, καταδεικνύουν αυτή ακριβώς την στροφή. Κώστας Καρακίτσος και Μαρία Τσαούση (κεραμική), Giorgie Cpajak, Ciprian Hopirtean & Μιχάλης Βουζουνεράκης (σύγχρονη γλυπτική σε μάρμαρο), Χάρης Μητρούσης (σχέδιο) δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Επιπρόσθετα, αυτή η δεκτικότητα ανοίγει τον δρόμο για νεότερα είδη, λιγότερο απεικονιστικά, περισσότερο εξπρεσσιονισμό, και αντισυμβατική χρήση υλικών. Με αγωνία περιμένω την υποδοχή των έργων της Alma Bakiaj από το κοινό μας στον χώρο του Πωλητηρίου μας. Πρόκειται για ένα μικρό project παρουσίασης έργων που αποτελούνται από αδρές προσωπογραφίες σε υδατογραφία προσώπων του οικείου περιβάλλοντος της βυθισμένες σε υγρή ρητίνη με μήττρα βαθιές ξύλινες κορνίζες. Η ρητίνη προσωπμειώνει το νερό σε στερεά μορφή. Βλέπουμε τα πορτραίτα να πλέουν μέσα στα κάδρα τους, σε υγρό σε στερεά μορφή, καθώς σβήνουν ενόψει της αποκάλυψης του ενήλικου εαυτού. Αν και τα έργα είναι προς πώληση, δεν αντιμετωπίζουμε τέτοιες εκθέσεις εμπορικά, αλλά πειραματικά και ως προσεγγίσεις εξοικείωσης. Προπάντων λατρεύουμε τα σχόλια και ενθαρρύνουμε την συζήτηση. Είναι σημαντικό οι επισκέπτες να αντιλαμβάνονται ότι μία εικαστική έκθεση δεν είναι κάτι στατικό, αλλά μία ρέουσα μορφή επικοινωνίας.
Για το τέλος σε αυτό το φλύαρο σημείωμα μου άφησα την εντυπωσιακή έκθεση της κεντρικής αίθουσας, με ποιότητα εγγυημένη από τους εξαιρετικούς έλληνες και ξένους γλύπτες που συνεργάζονται με την Greek Marble Initiative, και με την υπογραφή του Σταύρου Μυρωνίδη στο στήσιμο και την γενικότερη επιμέλεια. Αδιαμφησβήτητα ξεχωρίζουν τα έργα των Ιωάννη Μπίζα, Οδυσσέα Τοσουνίδη, Ciprian Hopirtean, Giorgie Cpajak, και Kamen Tanev, πρώτων μεταξύ ίσων.
Επίλογο δεν θα έχει αυτό το σημείωμα: αυτόν θα τον γράψετε εσείς με τις εντυπώσεις και τα σχόλια σας. Σας περιμένουμε ο Σταύρος Μυρωνίδης, εγώ και όλοι οι καλλιτέχνες - εκθέτες, στην παρέα μας, μεθαύριο Πέμπτη 15/1 στις ΟΚΤΩ το βράδυ.
Λεπταισθησία, νέες ιδέες, δάνεια από άλλες μορφές τέχνης χωρίς ταμπού, αναφορές στην πραγματικότητα ή ξεκομμένος κόσμος από αυτήν, τα χαρακτηριστικά ζωγραφικής, γλυπτικής, εγκαταστάσεων και χαρακτικών που είδαμε απάδουν από τις παρωπίδες και τον αυτοπεριορισμό που προκαλεί μία συγκρατημένη και άνευρη τέχνη που βλέπαμε γύρω μας με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις. Η ελληνική σύγχρονη τέχνη μαζεύει τις δυνάμεις της για να εκτοξευτεί, και πολλά νέα παιδιά επανδρώνουν το σώμα της.
Παράλληλα, πιο έμπειροι καλλιτέχνες, όπως η Όλια Δελλατόλα νέα σειρά με κεραμικά γλυπτά της οποίας φιλοξενούμε στον χώρο μας της Κόγχης αυτόν τον μήνα, μοιάζουν πιο ελεύθεροι καθώς τα "πρέπει" και τα "μη" του παρελθόντος εγκαταλείπουν τα μυαλά μιας ελληνικής αγοράς τέχνης μικρής μεν αλλά ορατής πλέον, επιδεκτικής σε είδη τέχνης που δεν περιορίζουν τα είδη που δέχονται να δουν σε μια αίθουσα σύγχρονης τέχνης στην ζωγραφική, την χαρακτική και τις εγκαταστάσεις. Οι επιτυχίες μας σε εμπορικό επίπεδο τον τελευταίο χρόνο, καταδεικνύουν αυτή ακριβώς την στροφή. Κώστας Καρακίτσος και Μαρία Τσαούση (κεραμική), Giorgie Cpajak, Ciprian Hopirtean & Μιχάλης Βουζουνεράκης (σύγχρονη γλυπτική σε μάρμαρο), Χάρης Μητρούσης (σχέδιο) δείχνουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Επιπρόσθετα, αυτή η δεκτικότητα ανοίγει τον δρόμο για νεότερα είδη, λιγότερο απεικονιστικά, περισσότερο εξπρεσσιονισμό, και αντισυμβατική χρήση υλικών. Με αγωνία περιμένω την υποδοχή των έργων της Alma Bakiaj από το κοινό μας στον χώρο του Πωλητηρίου μας. Πρόκειται για ένα μικρό project παρουσίασης έργων που αποτελούνται από αδρές προσωπογραφίες σε υδατογραφία προσώπων του οικείου περιβάλλοντος της βυθισμένες σε υγρή ρητίνη με μήττρα βαθιές ξύλινες κορνίζες. Η ρητίνη προσωπμειώνει το νερό σε στερεά μορφή. Βλέπουμε τα πορτραίτα να πλέουν μέσα στα κάδρα τους, σε υγρό σε στερεά μορφή, καθώς σβήνουν ενόψει της αποκάλυψης του ενήλικου εαυτού. Αν και τα έργα είναι προς πώληση, δεν αντιμετωπίζουμε τέτοιες εκθέσεις εμπορικά, αλλά πειραματικά και ως προσεγγίσεις εξοικείωσης. Προπάντων λατρεύουμε τα σχόλια και ενθαρρύνουμε την συζήτηση. Είναι σημαντικό οι επισκέπτες να αντιλαμβάνονται ότι μία εικαστική έκθεση δεν είναι κάτι στατικό, αλλά μία ρέουσα μορφή επικοινωνίας.
Για το τέλος σε αυτό το φλύαρο σημείωμα μου άφησα την εντυπωσιακή έκθεση της κεντρικής αίθουσας, με ποιότητα εγγυημένη από τους εξαιρετικούς έλληνες και ξένους γλύπτες που συνεργάζονται με την Greek Marble Initiative, και με την υπογραφή του Σταύρου Μυρωνίδη στο στήσιμο και την γενικότερη επιμέλεια. Αδιαμφησβήτητα ξεχωρίζουν τα έργα των Ιωάννη Μπίζα, Οδυσσέα Τοσουνίδη, Ciprian Hopirtean, Giorgie Cpajak, και Kamen Tanev, πρώτων μεταξύ ίσων.
Επίλογο δεν θα έχει αυτό το σημείωμα: αυτόν θα τον γράψετε εσείς με τις εντυπώσεις και τα σχόλια σας. Σας περιμένουμε ο Σταύρος Μυρωνίδης, εγώ και όλοι οι καλλιτέχνες - εκθέτες, στην παρέα μας, μεθαύριο Πέμπτη 15/1 στις ΟΚΤΩ το βράδυ.