Η πορεία που ακολουθεί ένας καλλιτέχνης από τη σύλληψη της ιδέας μέχρι το τελικό έργο είναι ένα μυστήριο. Η έμπνευση είναι βαθιά ριζωμένη στο υποσυνείδητό του, με πολύμορφες επιρροές από το προσωπικό περιβάλλον. Αυτή δημιουργεί την ιδέα, έναν σπόρο που μεγαλώνει μέσα στον καλλιτέχνη και τον ακολουθεί , μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο. Το σχέδιο είναι ζωτικό μέρος της έρευνας για την εύρεση της καλύτερης φόρμας που θα πάρει η ιδέα. Με συνεχή προσπάθεια και πισωγυρίσματα, εμφανίζεται στο χαρτί η σκιά της ιδέας, μια πρώτη προβολή της στον οπτικό κόσμο. Μετά έρχεται το επόμενο στάδιο, η τρισδιάστατη μεταφορά των όγκων. Σε ένα υλικό που πλάθεται εύκολα, η ιδέα ξεκινά να πάρει μορφή, εύθραυστη και μισοτελειωμένη, ταλαιπωρημένη από τις χειρονομίες που την γεννούν, έτοιμη να εξυπηρετήσει τον σκοπό της. Και παρόλο που δεν είναι τέλεια, η μακέτα αυτή είναι ένα απαραίτητο βήμα για την κατανόηση της δύναμής της στο χώρο. Η φύση της δουλειάς του γλύπτη τον υποχρεώνει σε μια απίστευτη σιγουριά της κίνησης του χεριού. Η απομάκρυνση ενός κομματιού από το τελικό υλικό είναι τελεσίδικη. Έτσι, η πέτρα ή το μάρμαρο περιμένει υπομονετικά το ξεκαθάρισμα των σκέψεων και το σίγουρο άγγιγμα του δημιουργού. Η τελική μορφή του έργου μπορεί και να είναι διαφορετική από τα προσχέδιά της. Θα ξέρουμε, μόνον όταν το γλυπτό είναι τελειωμένο, παραδομένο στα βλέμματα των θεατών, προσπαθώντας να εκπληρώσει την επιθυμία και την αγωνία του δημιουργού του για μια στιγμή αιωνιότητας.
[το κείμενο που δημοσιεύεται είναι το statement του Ciprian Hopirtean που συνοδεύει την γλυπτική του εγκατάσταση που εγκαινιάζεται αύριο στην Myrό Gallery της Θεσσαλονίκης. Δείτε ΕΔΩ]