Sunday 6 April 2014

Βαλασία Ντόντουλου | Η Τέχνη πρέπει να έχει μαζική απεύθυνση

"Μητρότητα", γλυπτό
της Βαλασίας Ντόντουλου, με το οποίο
συμμετείχε σε πρόσφατη ομαδική έκθεση
της Greek Marble Initiative
στην Θεσσαλονίκη.


ΣΤΑ τέλη του Αυγούστου του 2013, και ενώ το Διεθνές Συμπόσιο της Greek Marble Initiative βρισκόταν ήδη στην πρώτη του παράταση (από τις 3 που συνολικά πήρε) με ιδιαίτερη χαρά υποδεχτήκαμε ως guest artist  την  Βαλασία Ντόντουλου, μια νέα κοπέλα που εισήχθη στην Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης πριν ακόμα τελειώσει το Λύκειο, ως ταλέντο και εξ αρχής επέλεξε το Εργαστήριο Γλυπτικής της Σχολής της. Από τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια ασχολήθηκε με την γλυπτική και την ζωγραφική και κέρδισε πλειάδα διακρίσεων σε διαγωνισμούς. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται το 1ο βραβειο στην 4η παιδική Μπιενάλε (2008), και τρία πρώτα βραβεία σε διασχολικούς διαγωνισμούς ζωγραφικής απο το 2010 μέχρι το 2013.



Συνέντευξη στον Πάρη Καπράλο 



Πότε και με ποιά αφορμή ξεκίνησες την γλυπτική; Από την αρχή όταν συνειδητοποίησες ότι θέλεις να σπουδάσεις Καλές Τέχνες θέλησες να γίνεις γλύπτρια;
Παρόλο, που με απασχολούσαν και άλλες μορφές τέχνης, όταν αποφάσισα ότι θα σπουδάσω εικαστικά, η γλυπτική δεν υπήρχε καν στο πλάνο. Το «μικρόβιο», μπήκε με ένα σεμινάριο γλυπτικής , στο οποίο συμμετείχα δύο χρόνια πριν. Στην πραγματικότητα όμως, ένα τυχαίο περιστατικό, με έκανε να την επιλέξω συνειδητά. Πρόκειται, για μια βαθιά επικοινωνία μέσω ενός γλυπτού μου, με ένα άτομο που στερούνταν της σωματικής  αλλά όχι της ψυχικής όρασης… Εκεί κατάλαβα, την καθολική γλώσσα της γλυπτικής. Εκείνος ο τυφλός, μου άνοιξε τα μάτια!

Πως είναι να ξεκινάς την πορεία σου ως καλλιτέχνης στον καιρό της κρίσης; Επηρέασε αυτό καθόλου την απόφαση σου;Βεβαίως και με επηρέασε… αλλά κυρίως θετικά. Καθώς, τα περισσότερα επαγγέλματα στην εποχής μας πάσχουν αποκατάστασης, το καλύτερο που έχει να κάνει κανείς , είναι να επιλέξει αυτό που αγαπάει. Γι’αυτό άλλωστε κι η Ελλάδα πήγε πίσω στους περισσότερους τομείς, από άτομα που ακολουθούσαν ένα επάγγελμα μόνο με βάση την επαγγελματική αποκατάσταση, κι όχι την προσωπική επιλογή.  Όσον αφορά το δικό μου τομέα, αυτός ανέκαθεν ήταν παρεξηγημένος, επομένως η κρίση δεν αποτελεί τροχοπέδη για μένα. Επιπλέον δεν είναι τυχαίο που στην κινεζική γλώσσα η λέξη κρίση έχει συνώνυμο την ευκαιρία... Ευκαιρία για καθέναν που προσπαθεί όχι μόνο για δικό του καλό αλλά για της κοινωνίας ολόκληρης.

Ποια θέματα απασχολούν το έργο σου; Έως τώρα, δεν περιορίζομαι πουθενά, τόσο στην τεχνική όσο και στην θεματολογία. Προκύπτουν έργα που αποτυπώνουν τυχαία πρόσωπα σε δρόμους και λεωφορεία, κυρίως βλέμματα που κρύβουν μια ιστορία μέσα τους, μέχρι και έργα που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως «ακτινογραφίες» του βαθύτερού μου είναι, οι οποίες εκπλήσσουν κι εμένα την ίδια πολλές φορές, γιατί ανακαλύπτω πτυχές του εαυτού μου που δεν γνώριζα.

Πόσο αποδεκτή είναι η γλυπτική στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο;Λυπάμαι που το λέω, αλλά δυστυχώς, η γλυπτική στην σημερινή  Ελλάδα περιορίζεται κυρίως στους τέσσερις τοίχους μιας γκαλερί, με πομπούς τους καλλιτέχνες και δέκτες ανθρώπους που ούτως ή άλλως ασχολούνται με την τέχνη. Με αυτόν τον τρόπο, χάνεται το κύριο νόημα της, ως δημόσια τέχνη, αλλά και ως πανανθρώπινη  γλώσσα. Ξεκινώντας από την εκπαίδευση όπου παραμελείται ολοένα και περισσότερο ο τομέας της τέχνης, συνεχώς ανακυκλώνεται μια άγνοια και αδιαφορία για τον πολιτισμό. Ταυτόχρονα, παρατηρείται και μια ελιτίστικη διάθεση εκ μέρους πολλών καλλιτεχνών να επικοινωνήσουν μέσω των έργων τους, κάτι  που σίγουρα υποσκάπτει την αποδοχή της τέχνης και εν τελει τον βαθύτερο σκοπό της. Αυτή η κατάσταση  βέβαια αν και με στενοχωρεί, δεν με πτοεί καθόλου, καθώς εγώ είμαι απλά ένα δείγμα των καλλιτεχνών που γεννιούνται σήμερα στην Ελλάδα  ποθώντας να αλλάξουν αυτή την κατάσταση, κι αυτό δίνει ελπίδα. Το τι ρόλο καλείται να παίξει η γλυπτική στον δημόσιο χώρο, νομίζω ότι μας το απάντησαν ήδη οι αρχαίοι μας πρόγονοι ... Τα αναρίθμητα υπέροχα εκείνα γλυπτά  και κτίσματα που μας κληρονόμησαν, αντικατόπτριζαν μία εναρμονισμένη λαμπρή κοινωνία. Επομένως ο πολιτισμός μιας κοινωνίας, είναι ο καθρέφτης της... Πού είναι ο πολιτισμός σήμερα;

Πως σου φάνηκε η εμπειρία σου στο συμπόσιο της Greek Marble Initiative ως guest artist; Θα υπάρξει συνέχεια; Σκέπτεσαι να συνεχίσεις με την αφαιρετική γλυπτική ως τρόπο έκφρασης;Για να είμαι ειλικρινής, αν και σύντομη εμπειρία, είναι ό,τι πιο δύσκολο έχω κάνει όσον αφορά τη σωματική αντοχή, ταυτόχρονα όμως και το πιο ενδιαφέρον. Ήταν η σφραγίδα στο δίλημμα μου μεταξύ ζωγραφικής- γλυπτικής, πριν ακόμα ξεκινήσω τη σχολή, κάτι που με γέμισε με πάθος και μεράκι για δουλειά, κοντά σε εξέχουσες προσωπικότητες και καταξιωμένους καλλιτέχνες. Αυτό που ένιωσα,είναι πόσο πιο δύσκολα ‘’δικαιώνεσαι’’ από αυτή την μακρόσυρτη διαδικασία σε σχέση με τη ζωγραφική, αλλά και πόσα άλλα σπουδαία πράγματα κερδίζεις στην πορεία. Όρεξη και θέληση για συνέχεια υπάρχει, το μόνο που λείπει είναι… η μυϊκή δύναμη! Για την ακρίβεια δεν θεωρώ κανέναν τρόπο έκφρασης απίθανο ν’ ακολουθήσω, για την αφαιρετική γλυπτική που με ρωτήσατε, εφόσον θα είναι πηγαίος. Διαφορετικά το επιτηδευμένο παύει να είναι έκφραση.

Είσαι "παιδί των καιρών"; Πως σε επηρεάζουν οι παγκόσμιες και οι τοπικές κοινωνικές εξελίξεις; Τις απεικονίζεις στην τέχνη σου, ή αυτή αποστασιοποιείται από αυτά;
Είναι αναπόφευκτο νομίζω από την στιγμή που θεωρώ την τέχνη ως  ένα ευρύτατο μέσο ουσιαστικής επικοινωνίας, κι όχι αυτοσκοπό ή πανάκεια. Αν κάτι με ανησυχεί περισσότερο γύρω μου δεν είναι τόσο η οικονομική κρίση, αλλά η κοινωνική, που αποτυπώνεται έμμεσα στα έργα μου τις περισσότερες φορές. Προσωπικά πιστεύω  ότι ο σκοπός, δεν είναι απλά η αληθινή αποτύπωση μιας κακής κατάστασης που επικρατεί, αλλά και οι δυνατότητες εξέλιξής της. Ο στόχος αυτός εν μέρει μπορεί να επιτευχθεί όταν στο έργο διακρίνεται μια ενωτική πανανθρώπινη διάσταση κι όχι μια αλαζονική διάθεση, γεγονός που δημιουργεί αισιοδοξία για εξέλιξη στα πλαίσια της δημιουργίας και της ψυχικής αλληλεγγύης.

Ποιός πιστεύεις ότι είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη προς την κοινωνία;
Καταρχήν για τον ίδιο είναι μια βαθειά ανεξήγητη ανάγκη να δημιουργεί, να εκφράζεται από τα  ερεθίσματα που παίρνει κι έπειτα να τα μοιράζεται. Η θέση του όμως στην κοινωνία δεν είναι διακοσμητική, αλλά κάτι πολύ βασικότερο... Είναι λοιπόν παλμογράφος και ιστοριογράφος της, καταθέτοντας την ιστορία όπως ποτέ δεν διατυπώθηκε στα βιβλία ιστορίας κυρίως στα σχολεία. Αυτό συμβαίνει γιατί ασχολείται με τις ψυχές των ανθρώπων,τα βαθύτερα κίνητρά τους, δηλαδή την αλήθεια χωρίς αναστολές. Είναι σημαντικό βέβαια να ειπωθεί, ότι δεν καταγράφει απλώς γεγονότα “κατόπιν εορτής’’, αλλά πολλές φορές προετοιμάζει και για την εξέλιξή τους.

Αντιμετωπίζεις την πώληση των έργων σου ως μέτρο επιτυχίας και αποδοχής της δουλειάς σας ή απλώς είναι μία αναγκαία παράμετρος βιοπορισμού; Πως ενόσω η Τέχνη είναι επιθυμητό να αποτελεί τρόπο βιοπορισμού μπορεί να αποφύγει την εμπορευματοποίηση;
Αν και εμπειρία δεν έχω στον τομέα αυτό, γνωρίζω ότι όσο και να με πληροί αυτό που κάνω, σίγουρα η αποδοχή των έργων μου θα με επηρεάζει μέχρι ενός σημείου αφού θα νιώθω τα έργα μου σαν έναν άσκοπο μονόλογο, κι όχι διάλογο. Παρ’ όλα αυτά, καθώς προσωπικά έχω ανάγκη να εξετάζω τα πράγματα από όσο το δυνατόν περισσότερες οπτικές γωνίες, αλλά και να έχω μία επιπλέον διέξοδο βιοπορισμού, έχω σκοπό να συνδυάσω την τέχνη μου αργότερα ή και ταυτόχρονα με την σχολή,  μ’ έναν ακόμα τουλάχιστον τομέα που θα σχετίζεται άμεσα ή και έμμεσα με αυτήν. Γενικότερα πάντως,για το αν η τέχνη μπορεί να αποφύγει την εμπορευματοποίηση είτε αποτελεί τρόπο βιοπορισμού είτε όχι, εξαρτάται καθαρά από τους βαθύτερους στόχους του καλλιτέχνη κατά πόσο ζυγίζει μέσα του την ποσότητα με την ποιότητα. Άλλωστε το ότι είναι ποιοτικό κάτι,δεν σημαίνει ότι δεν πουλάει.

Η συμβουλή σου προς έναν νέο γλύπτη;

Δεν με θεωρώ αρμόδια να δώσω συμβουλές σε κάποιον για κάτι που ακόμα δεν έχω γίνει. Ο μόνος τον οποίο θα τολμούσα να συμβουλέψω... θα ήταν ο καθρέφτης εμπρός μου, λέγοντας δύο λέξεις :ΑΓΑΠΗ-ΔΟΥΛΕΙΑ. Έτσι ώστε ακόμα κι όταν το πρόσωπο ρυτιδιάσει, να διακρίνω στην αντανάκλασή του, το ίδιο παιδικο βλέμμα με το ίδιο πάθος και πολύ μεγαλύτερη αγάπη για όλο τον κόσμο στον οποίο απευθύνομαι.

Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του Διαδικτύου στην δουλειά σου (σε επίπεδο παραστάσεων, αλλά και επικοινωνίας);

Σε επίπεδο παραστάσεων και ερεθισμάτων το διαδίκτυο είναι σίγουρα εξαιρετικά σημαντικό στην ενημέρωση και την έμπνευση καταργώντας εμπόδια όπως ο χρόνος κι ο τόπος, αλλά αποτελεί απλά ένα εργαλείο. Σε επίπεδο επικοινωνίας όμως, τείνει να γίνεται απρόσωπο κάτι που το καθιστά μίλια μακριά από την ουσιαστική επικοινωνία.


Browse by keyword / Βρείτε αυτό που ψάχνετε

Activism Amfissa An Athenian Outsider Andros Animation & Comics Antiparos Art Fairs Art Therapy ArtMarket Athens Auctions Audio/Video Australia Awards Books&Manuscripts Call for entries & Competitions Ciné qua non Cinema Collage Collectives Columnists: www treasures Commentary & Documentation Conferences CulturalContent/Tourism Cyprus DESIGN Digital Art DJs Documentary EDITO ElefsisCultureCapital ENGLISH Fashion Festivals & Biennales Florina Fundraising Gastronomy Halkida Iconography Ioannina Jewllery Lesvos LGBTQI+ Lifestyle London Calling Loutraki Multimedia & Installations Art Museums Myconos Naxos News Opera Party Performance Printmaking Projects Restoration/Συντήρηση Rethymnon Retrospective Sculpture & Ceramics Shqipëri Sikinos StreetArt Symposiums Syros Tattoo Teri Paschos textileArt Thessaloniki US Venue Virtual Watercolor whoISwho Workshops & Masterclasses Αγρίνιο Αίγινα Αίγιο Αλεξανδρούπολη ΑΝΑΦΗ ΑνδριανήΤζίμα Άνδρος ΑΝΤΙΚΑ Αντίπαρος Απόψεις ΑΠΟΨΗ Άργος Αρχαιολογία Αρχιτεκτονική Βέροια Βόλος Γειτονιές Δελφοί ΔΗΜΗΤΡΙΑ Δημοπρασίες Διαλέξεις/ΔημόσιεςΣυζητήσεις Δίον-Λιτόχωρο Δράμα Έβρος Εγκαίνια Έδεσσα Ειδικά Θέματα ΕικαστικέςΔράσεις Εκδηλώσεις Εκθέσεις Εκπαίδευση ΕΛΕΥΣΙΝΑ Επίδαυρος Έρευνα Ζάκυνθος Ζωγραφική Ηράκλειο Θέατρο Θρησκεία Ιδρύματα Ιεράπετρα Ιστορία Ιστορίες για γάτες ΙΩΑΝΝΙΝΑ Καβάλα Καλαμαριά Καλαμάτα Καλλιγραφία Καστελλόριζο Καστοριά Κέρκυρα ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ Κίμωλος Κοζάνη ΚΟΡΟΝΟΪΟΣ Κρήτη Κως Λάρισα Λέσβος Λευκάδα Λήμνος Λόγος Λύκειον Ελληνίδων Μεσολόγγι Μουσική Ναύπακτος Ναύπλιο Νεκρολογία ΞΑΝΘΗ Ξεναγήσεις Ολυμπία Ορεστειάδα Παιδαγωγικά Παιδιά Πάρος Παρουσιάσεις Πάτμος Πάτρα ΠεριΟινουΣκιας Πόρος Πρόσωπα Προσωπικότητες Ρόδος Σάμος Σαντορίνη Σκηνογραφία Σκιάθος Σπέτσες Στήλη Άλατος Στυλ & Εποχές Συλλογές Συναυλίες Συνέντευξη ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Τέχνες Τέχνη Τεχνολογία Τζια ΤΗΝΟΣ Τρίκαλα Τρίπολη ΥΔΡΑ Υποτροφίες Φλώρινα ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΣ Φωτογραφία Χαλκίδα Χανιά Χειροτεχνίες Χίος Χορηγίες Χορός Ψηφιδωτό Ψυχολογία Ψυχολογία στην καθημερινότητα