ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ | Γιώργος Κορμπάκης :: Αποτυπώνοντας την ιδέα του Ανθρώπου

Η γνωριμία μου με τον Γιώργο Κορμπάκη ήρθε στην διάρκεια έκθεσης που έστησα τον Φεβρουάριο του 2013 μαζί με τον φίλο, συνεργάτη και εξαίρετο νέο ζωγράφο Δήμο Κηπουρό, κατόπιν πρότασης του. Τα έργα του Γιώργου Κορμπάκη μάγεψαν τόσο τον γράφοντα όσο και τον Σταύρο Μυρωνίδη από φωτογραφίες ακόμα -αν και αυτές πραγματικά αδικούν την εκπληκτική υφή του μολυβιού και του κάρβουνου που αποδίδει ζωντάνια στα έργα του. Ο Γιώργος Κορμπάκης γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα και αποφοίτησε το 2011 από το τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Φλώρινας, ολοκληρώνοντας τις σπουδές του ουσιαστικά σε δύοα αντικείμενα, που μοιάζουν να απέχουν πολύ το ένα από το άλλο: ζωγραφική με καθηγητή τον σημαντικό ζωγράφο Γιάννη Καστρίτση και “Νέα Μέσα” με καθηγητή τον Βασίλη Μπούζα.Στην μέχρι τώρα πορεία του έχει ασχοληθεί περισσότερο με τη ζωγραφική και το βίντεο, μέσα που και τα δύο επηρεάζουν την αντίληψή του. Η εικαστική του πορεία και προβληματική έχει ως αφετηρία τον άνθρωπο και τη σχέση του με την εποχή μας. Φέτος, με πολύ χαρά, εγκαινιάζουμε την πρώτη του ατομική έκθεση στην Θεσσαλονίκη στις 19 Δεκεμβρίου, στον χώρο μας Myrό Project Room, στο συγκρότημα χώρων που αποτελεί την Myrό Gallery. Μεταξύ των δύο εκθέσεων στην Myrό Gallery, μας δόθηκε η ευκαιρία να εκθέσουμε και μία σειρά από έργα του στο Myrό Antiques House, οπότε είχαμε την χαρά να μην του επιστρέψουμε ούτε ένα, αφού, την σειρά απέκτησε γνωστός ξένος συλλέκτης.

Συνέντευξη στον Πάρη Καπράλο

- Τι είδους αναζητήσεις απασχολούν την τέχνη σας γενικότερα και ειδικότερα (αυτό τον καιρό); 
Η θεματική μου δεν έχει αλλάξει από τότε που άρχισα να ζωγραφίζω. Ανέκαθεν προτιμούσα περισσότερο να ζωγραφίζω ανθρώπους. Όχι όμως συγκεκριμένα πορτρέτα ανθρώπων. Προσπαθώ με τη δουλειά μου να αποτυπώσω την ιδέα του ανθρώπου. Τις διάφορες ψυχικές καταστάσεις που βιώνουμε, που είναι πιο εσωτερικές, πιο βαθιές από την πρώτη ανάγνωση ή ματιά που μπορούμε να δούμε. Τώρα τελευταία ασχολούμαι και με άλλες θεματικές. Με την απεικόνιση αντικείμένων. Θεωρώ όμως πως και αυτό είναι μια απεικόνιση του Ανθρώπου κατά κάποιο τρόπο. Τα ίχνη μας λένε κάτι για εμάς.

- Με ποιά υλικά εργάζεστε/ πειραματίζεστε αυτό τον καιρό; Ποια η θέση του πειραματισμού στην καλλιτεχνική σας πορεία; Πόσο έχει εξελιχθεί η τέχνη σας από τότε που ξεκινήσατε και πως έχει διαφοροποιηθεί;
Χρησιμοποιώ πολλά υλικά τα περισσότερα «ελαφριά». Χρησιμοποιώ κάρβουνο, μολύβια, ακουαρέλες, ξυλομπογιές και μελάνι, τις περισσότερες φορές συνδυαστικά. Όσο για τη θέση του πειραματισμού, θα έλεγα πως υπάρχει σε κάθε έργο που κάνω, ειλικρινά, κάθε φορά δεν ξέρω πως θα τελειώσει το κάθε μου έργο. Σίγουρα, τόσο στα θέματα που επιλέγω όσο και στον τρόπο δουλειάς, μπορώ να δω πως υπάρχει μια διαφοροποίηση, για παράδειγμα κάνω και κάποιες απόπειρες να δουλέψω με χρώμα σε κάποια έργα μου. Καλύτερος ωστόσο να απαντήσει αυτήν την ερώτηση νομίζω πως είναι κάποιος θεατής της δουλειάς μου.

- Είστε "παιδί των καιρών μας"; Πως σας επηρεάζουν οι παγκόσμιες και οι τοπικές κοινωνικές εξελίξεις; Τις απεικονίζετε στην τέχνη σας, ή αυτή αποστασιοποιείται από αυτά;

Ναι, νομίζω πως είμαι, δεν είμαι νοσταλγός άλλων εποχών που δεν έζησα και νομίζω πως καταλαβαίνω και κατανοώ τις ζυμώσεις και τις διεργασίες τις εποχής μου. Δεν μου αρέσουν όλες βέβαια, για να μην παρεξηγηθώ. Οι εξελίξεις σίγουρα με επηρεάζουν τόσο στη ζωγραφική μου όσο και σαν άνθρωπο και την τωρινή περίοδο όχι ευχάριστα όπως άλλωστε και την πλειοψηφία του κόσμου.

- Ποιός πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη προς την κοινωνία;

Με την ευρεία έννοια η Τέχνη είναι κοινωνικό φαινόμενο, oπότε δημιουργώντας ο καλλιτέχνης επιτελεί το ρόλο του. Δεν μπορώ όμως να σκεφτώ κάτι πιο συγκεκριμένο. Νομίζω όμως πως οι καλλιτέχνες ζώντας στην κοινωνία μπορούν κάποιες φορές να δουν πρώτοι κάποιες καταστάσεις να τις ανιχνεύσουν και να τις απεικονίσουν στο έργο τους. Δρουν δηλαδή σαν τις συναισθηματικές κεραίες της κοινωνίας. Η θέση του καλλιτέχνη στα κοινωνικά δρώμενα και εξελίξεις είναι προσωπική απόφαση του καθενός και κάτι διαφορετικό.

- Αντιμετωπίζετε την πώληση των έργων σας ως μέτρο επιτυχίας και αποδοχής της δουλειάς σας ή απλώς είναι μία αναγκαία παράμετρος βιοπορισμού;

Ωραία ερώτηση, ενώ η πώληση έργων είναι σαφώς μία αναγκαιότητα για κάποιον που θέλει να βιοποριστεί από την τέχνη του, δεν πιστεύω πως η επιτυχία στην αγορά ενός έργου τέχνης λέει πάντα κάτι για την καλλιτεχνική αξία του.

- Τι σημαίνει “διεθνής πορεία” για έναν καλλιτέχνη σε επίπεδο απεύθυνσης, πέρα από τις υλικές απολαβές που ίσως αυτή διασφαλίζει; Η απεύθυνση σε πιο διεθνές κοινό ανήκει στις επιδιώξεις σας;

«Διεθνής πορεία» σημαίνει την απεύθυνση του καλλιτέχνη σε ένα μεγαλύτερο κοινό, την αναγνώρισή του από αυτό το κοινό, την επιρροή του καλλιτέχνη στο ίδιο το φαινόμενο της Τέχνης, της ιστορίας της, και φυσικά της αγοράς της. Σημαίνει βεβαίως -και αυτό είναι αρκετά σημαντικό- μεγαλύτερη ευθύνη από την πλευρά του καλλιτέχνη. Ναι, το άνοιγμα σε διεθνές επίπεδο καλώς εχόντων των πραγμάτων είναι θεμιτό.

- Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του Διαδικτύου στην δουλειά σας (σε επίπεδο παραστάσεων, αλλά και επικοινωνίας);

Θα έλεγα πολύ σημαντικός, κυρίως στο φαινόμενο των παραστάσεων. Ενώ πιστεύω πως τίποτα δεν συγκρίνεται με το να μπορείς να βλέπεις ένα έργο από κοντά, (αν και υπάρχουν έργα τέχνης τα οποία δεν έχουν φυσική υπόσταση), το Διαδίκτυο έδωσε την ευκαιρία σε ανθρώπους που δεν θα είχαν την δυνατότητα να μπορούν να δουν πολύ μεγαλύτερο αριθμό έργων. Στους καλλιτέχνες τώρα όπως και σε εμένα νομίζω πως δίνει τη δυνατότητα επικοινωνίας, δημιουργίας ενός δικτύου ανταλλαγής απόψεων μεταξύ των καλλιτεχνών και διαλόγου.

- Τι είδος επικοινωνίας επιδιώκετε με το φιλότεχνο κοινό;

Μια αμφίδρομη επικοινωνία ανάμεσα στο έργο μου -και αυστηρά σε αυτό και στον θεατή. Είναι μια γόνιμη σύγκρουση δύο κόσμων κάθε φορά. Της αλήθειας που φέρει το έργο και του τρόπου που το αντιλαμβάνεται ο θεατής, της δικιάς του αλήθειας.

- Συχνά, στον δημόσιο λόγο, όταν ανακύπτει η συζήτηση για την ευδοκίμηση της τέχνης και την αποδοχή της από το κοινωνικό σύνολο, αναφέρεται ως αίτιο της περιορισμένης αποδοχής η έλλειψη Παιδείας. Συμφωνείτε; Θεωρείτε ως βασικό αίτιο κάποιον άλλον λόγο; Αν συμφωνείτε με αυτή την θέση, τότε πως εννοείτε εσείς την έλλειψη Παιδείας; Τι νομίζετε ότι μπορεί να γίνει;

Πιστεύω πως πάντα υπάρχει περιθώριο για βελτίωση της Παιδείας και της αισθητικής μας. Η περιορισμένη όμως αποδοχή της Τέχνης, νομίζω πως είναι ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα και σίγουρα οι οικονομικοί λόγοι παίζουν σημαντικό ρόλο. Ιστορικά, η Τέχνη παραδόξως γνώριζε άνθηση σε δύκολους καιρούς, έστω και αν αυτό αναγνωριζόταν σχεδόν πάντα αργότερα. Γνωρίζοντας πως δεν είναι ακριβώς η απάντηση στο «τι μπορεί να γίνει», ως καλλιτέχνης θα μελετούσα σύγχρονους και παλαιότερους μεγάλους καλλιτέχνες και θα προσπαθούσα να καταλάβω πώς κατάφεραν να επικοινωνήσουν το έργο τους.