TΟ Arts & Antiques στην έντυπη έκδοση του δημοσίευσε ένα αφιέρωμα με τίτλο “Πενία τέχνας κατεργάζεται”, με τα σχόλια εικαστικών που συνδιαλέγονται με την κρίση σε δύο επίπεδα. Το πρώτο είναι το επίπεδο επιρροής της κρίσης στις ζωές τους. Μπορεί ως καλλιτέχνες να το αντιμετωπίζουν διαφορετικά, με άλλα αποθέματα ψυχής ή ίσως όχι. Το δεύτερο επίπεδο επιρροής είναι είναι ο προβληματισμός αναφορικά με τον ρόλο που μπορεί να επιτελέσει η τέχνη και ο καλλιτέχνης για την ανάκαμψη από την κρίση, αφού αυτή -αποτελεί κοινή διαπίστωση- ότι είναι πρωτίστως κοινωνική, ηθική, βαθιά πολιτική, και λιγότερο οικονομική. Τον πλήρη πρόλογο του αφιερώματος μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.
Κάθε μέρα στο εξής θα δημοσιεύουμε την άποψη/σχόλιο ενός εικαστικού, τη συνοδεία της φωτογραφίας του και ενός έργου του που σχετίζεται με την Κρίση και την εποχή της...
Όταν οι άνθρωποι ζούμε σε μια δύσκολη συγκυρία και η ζωή μας κυριαρχείται από την αβεβαιότητα, είναι αναπόφευκτο να αναρωτηθούμε ποιος μπορεί να σκέφτεται για την τέχνη ή να συζητάει για αυτήν.Όμως όπως και η ζωή πάντα συνεχίζεται παρά τις διάφορες αντιξοότητες ,έτσι και η Τέχνη συνεχίζει, πρέπει να συνεχίζει να υπάρχει. Όχι μόνο γιατί είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής ,αλλά κυρίως γιατί είναι ικανή να οδηγήσει σε μια βαθύτερη κατανόηση της ζωής.Συχνά η Τέχνη θεωρείται είδος πολυτέλειας και σε περιόδους κρίσης πληρώνει μεγάλο τίμημα όπως στην δημόσια εκπαίδευση όπου σχεδιάζονται κάθε είδους περικοπές. Αλίμονο όμως αν περιοριστεί η ανάπτυξη της δημιουργικής σκέψης.Σε περιόδους κρίσης η Τέχνη αποτελεί μαρτυρία για τα συμβάντα της εποχής και δρα ως διέξοδος έντονων συναισθημάτων όπως σύγχυσης, ματαίωσης, άγχους και απελπισίας. Αλλά πιο σημαντικό ίσως είναι το γεγονός ότι η Τέχνη έχει την δυνατότητα να μας υπενθυμίζει τη χαρά της ζωής και την αντοχή του ανθρώπινου πνεύματος.Ο κόσμος αλλάζει και οι εμπειρίες συγκεντρώνονται σε μια τεράστια χοάνη , οι δημιουργοί δέχονται ερεθίσματα , τα αφομοιώνουν και θα τα δώσουν μορφή συλλαμβάνοντας την ουσία της ύπαρξης με μια καινούρια ματιά του κόσμου . Αυτός άραγε δεν ήταν πάντοτε ο ρόλος της Τέχνης ,να εμπλουτίζει την κοινή συνείδηση;

-Φωτεινή Χαμιδιελή,
Ζωγράφος